Ruhum; sen durma, neş'elen
dertler kimseden gitmiyor
Her gönülü,başka başka
yakıp,yıkıp tüketiyor
Benim derdim,yalnız sensin
Fışkırır, yeni yeni fidanlar,
düşlerimde aşkımızın,
bir, şarkı oldun dudaklarımda;
sözleri, hep senin adın
Aşkımız, demet demet, sevgi derdiğinde;
Bülbül; gülüne hasretmiş
bense,hasretim, o gül yüzüne
gülü'nü koklarken,dikeni batarmış
bülbülün eline
Sen de, bir gülsün
Sevda dedikleri, bir yara var ki;
Kanıyor, yıllar yılı bağrımda.
Ömrümün tüm dertleri,
mateme bürünüp, çağlıyor gözyaşlarımda.
Senin yokluğunda akşamları,
güneş, kanlar içinde batıyor
her sabahın, mor seherinde,
yüreğim, binbir ümitle atıyor
Sen, sensizliği bilir misin?
Her karanlık çöktüğünde,
idam sehpası, kurulur ruhuma,
günler cellatım olur;
saatleri, pranga diye, vurur boynuma
Sensizlik denizini, aşmak için,
Sevgiden yoksun,aşktan ise,haberim hiç yoktu
ve,sen geldin,ruhumda,kızılca kıyamet koptu
tüm uzuvlarım,sanki,hepsi paramparça
lakin,bu benim başımı,iyice belaya soktu
ve,sen geldin,beni,benden aldın,inan,haberim,hiç yoktu
Dünya meyhanesinde,
insan içmeden de sarhoş olur
Tanrının ayırdığı kısmete razı olan;
ömrünce mutlu olur
Bahar aylarının güzelliklerine:
Ömrümce nasip olmadı
aşk şarabından içmeye
tövbeler olsun artık
sevgi bağlarından geçmeye
Güller diken olmuşsa
Beni, sende bulduğumdan beri,
gülüm de sen oldun, gülşenim de sen
Başka bir gülü, koklar mı sandın beni?
Ah! şunu, bir bilebilsen
Dört mevsim de çiçek açarsın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!