Ömür Yılmaz Şiirleri - Şair Ömür Yılmaz

O'nu,niye boş verdin?
Belki unutmak için,
Peki niye unuttun?
Beni sevemediği için?
Peki niye sevemedi?
Hep peşinden koştuğum için?

Eylül gelince
Aşk,
Herkese teker teker
Davetiye yollar;
Bu pazar akşamı,
'Ayrı'lık'la nikahımız var!

Belki de;
Doğru insanları
Yanlış tanımışızdır..
Ve zaten
Bu yüzden değil mi
Düş kırıklıklarımız ya da

El istiyorum el!
Beni hiç bırakmayacak,
Hep yanımda olup,
Desteği sevgisi,
Sonsuz daim olacak,
Zaman geçtikçe,

Seni daha evvel
Hiç bu kadar şık
Görmemiştim...
Ee başkasını
Bilmem ama!
Seni bir başka açtı,

Zifiri karanlıkta yürümek gibi zordur hayat,
Zorlaştıran insanlardır onlardadır kabahat,
Bıraksalar da yaşasak rahat rahat,
Aksi halde ince bir iptir onlara sırat.

Ey beşer aldanırsın hayatın süsüne,

Bir de bakmışsın ki
Yıllarını verdiğin,

Saniyene değmezmiş
Meğerse...

Ramazanı yaşamak gibi
Seni sevmek...
Sahura kalkıyorum,
Oruç tutuyorum,
İftar yapıyorum ya;
Sahurdaki huzur,

Bomboş sayfa
Bomboş sokaklar
Bomboş ellerim.
Kup kuytu yüreğim.
Kupkuru gözlerim.
Çevremi sardı çepeçevre

Saklambaç oynuyorduk,
Ben ebe olmuştum,
Sayıyordum,
Bir,iki,üç...
Ardından
Biz saklandık,