Ömür Yılmaz Şiirleri - Şair Ömür Yılmaz

Sokulduğunda,
Sormuştun ya;
Aşık mısın sen ya?
Diye...
Dört yıldır kulağımda.
Deseydim ya;

Haydi şimdi!
Tüm çirkefliğinle
Kus içindeki
O kötülükleri...
Söyle işte söyle
Tutma kendini.

Şimdi yola koyulurken,
Ardımda bıraktıklarım;
Sen,sen ve yine sen! ...
Sendeki beni aldım
Merak etme!
Sende beni görmesin diye.

Hayat beni sinsi sinsi tüketti,
Aşk yavaş yavaş kemirdi,
Egom usul usul eritti,
Oysa istemediği sevgimi bitirdi.

Nedir feleğin benle derdi?

Yol ayrımı vardı gezinin sonunda,
Baktı ama gizledim gözlerimi,
Dinledim son sözlerini,
Sarılırken baktı belki arkadaş,

Belki dostça,

Şairin dediği gibi
Olmuyor her şey de,
Hani söylüyor ya
Ben sana mecburum
O işte öyle değil,
Mecburiyet,

Bir şiir yazdım yine!
Gözümün yaşını sile sile...
Sana sesleniyorum;
Gel gönlüme gel diye!
Gelmeyeceğini bile bile...
Bir şiir yazdım yine!

Bir kadife karanlıktayım bugün,
Suskun,yorgun dargın,bitkin...
Sadece ''yetim'' ''sanki öksüz''
Say ki yalnızlığa bürünmüşüm,
''Aşığım'' belki aşka belki yalnızlığa,
Bilinmezlerdeyim,çıkmazlarda....

Bu kışın soğuğu değil,
Beni senin o
Soğuk bakışların
Üşütüyor.
Ne olur bunu yapma bana!
Zaten kör kütük

Bundan sonra,
Bana değil
Zeytin dalı,
Asırlık çınar dalı
Uzatsan da,
Kararım değişmez.