Ömür Yılmaz Şiirleri - Şair Ömür Yılmaz

Her yaş döküşüm
Benim;
Ölmektir!
Gömülmektir
Al mı al
Aşk topraklarına.

Benimle beraber
Beş kişiyiz,
Biz kimmiyiz?
Ben ve dört duvar
Biliyor musun?
Senleyken çektiğim

Aşkın dalgasına,
Kapıldın mı bir kere?
Kurtulmaya yok
Hiç bir çözüm,
Hiç bir çare!
Denizden büyükse,

Karşılıklı çok şey
Konuştuk da...
Hala söyleyemediğim
Bir şeyler vardı hani,
Vardı bir noksanlık yani.
En mühim olan kelamı

Bazısı aşkı
Yaşar hayallerinde.
Bazısı ise
Haya yerlerinde!
Onlara sormadan
Edemiyorum:

Gözlerindeki
Ayrılık sesini
Duyuyordum.
Ayaklarının
Duruşlarından
Belliydi veda.

Sen sessizliğimin sesi,
Sen yüreğime tane tane
Yağan kar tanesi.
Ben bir ömür kağıdıyım
Sen yaz sen sil beni!
Gönül bahçemin solmayan

Şehir ah koca şehir
Yuttun bitmez dediğim
Şu kocaman aşkımı
Aldın yedin bitirdin.
Hala daha doymadın mı?
Hala aç mısın?

Çakışacak yollarımız
Günün birinde!
Sen bakacaksın
Ben bakacağım,
Geleceğiz yine
Göz göze

Bir küçük çocuğun gözyaşları kadar,
Saf ve temizdi ''kalbim''
Ve bir o kadar da masumdu,
Yalansız dolansızdı ''aşkım''
Ama yine sen ne yaptın,
Benim ''diğer yarım''