Omar Gümeli Şiirleri - Şair Omar Gümeli

Aramalı, aniden
Telefonda, adını görünce sevinmeliyim
Hiçbir şey olmamış gibi
Nasılsın demeli
Konuya girmeli
Cevap vermeliyim

Ataşı kısığa al
Yedek odunlar tamam mı
Haydi başlayalım
Ağla yavrum
Tencere suyu gözün suyu olacak unutma
Bolca ağla

Umuda niyet
Ektiğimiz tarlaya
Hüzün ırgatlığı bu
Filize duran bir avuç kederden
Toprağa ter düştüğünde
Rüzgârın savurduğu

Hayat
Sana
Yüzüne
Ömrümce
Bi’ kerecik gülmek istedimdi

Sen gül diye
Her şey sana dair
Yorgunluklarımın tatlı telvesi
Sen gül diye demire örs olduğum
Olsun
Sen gül...

Sınırsız ve sorumsuz bir çocukluğu tekrar yaşamam için sınırsız ve sorumsuz bir özgürlüğü kovalarcasına
Belki İngilizce
Belki Fransızca belki Portekizdi dilim
Merhaba diyeceğim sana
Olaaa

Beni götürecek treni beklediğim duraktaymışım gibi
Kımıldasam içim yırtılacakmışım gibi
Bekle bekle gelmezdi umudun vagonu
Mutsuzluk mu bu?
Bulut olsam kuraklık yağarım
Gökten düşen yağmur olsam ıslanmazlar

İşsiz kaldım aç
Çokça savruldum ora bura
Hemen ayaklanıp kalkıp üstüne
İş bulmak gerekiyordu
Para için dediler

Elceğzini alıp
Avuç içlerinden kavrayıp
Bağrıma sertçe bastırarak
İşte
Yangınlar ortasından kalan
İşte tam burada

Kaç kere kustu beni
Kaç kere terk ettim
Ne kadar kaçtım
Nerelere uzaklaştım
Kıyılarımın sınırı ne kadar genişti benim
Ot bitmez ülkelerden