Olmuyor be gülüm olmuyor Şiiri - Poyraz Can

Olmuyor be gülüm olmuyor ne yapsam olmuyor.
Can kafesim göğsümden fırlıyor.
Ne yaşayacak zamanım kaldı ne yaşatacak günüm.
Her defasında tökezlemekten yoruldum.
Her düştüğümde kalkmaktan, her kalktığımda Kanatlarımın kırılmasından,
Her acıya göğüs Gerdiğimde bir yenisinin başlamasından,
Her sevginin ihanetinden,
Her güvenin yıkılmasından,
Her umut edişin tükenmesinden,
Her kaybedişin hiç bitmemesinden,
Yoruldum çok yoruldum. Ah.. gönlüm

Pınarlarım susamış sevgiye, isyan çıkmış yüreğimde.
Bir kıvılcım yetti. Yakıldı tüm ormanlarım.
Güneşim dönmez bir daha, solar yapraklarım.
Artık kalemim de yazmaz, kağıdımda durmaz.
Bedenimde bu ruhu taşımaz.
Akıttılar gözyaşımı, dört duvarım sel oldu.
Her vuran bir parça aldı canımı,
Nereye kaçsam nereye gitsem, kaderim hep beni buluyor.
Olmuyor be gülüm olmuyor.

Sancıyacak yüreğim, ağrıyacak yanım kalmadı,
Ben beni bile kendi içimde kaybettim
Nefes almadan yaşamanın ne demek olduğunu
Her geçen gün daha iyi anladım,
Daha iyi hisseder oldum.
Canım her yandığında, canımsın diyenlerin vedaları kaldı dudaklarda.
Ne geceme bir ışık oldular, ne de yarama merhem.
Tam oldu dediğim anda, hep göğsümden vurdular.
Hep kırdılar, hep yaraladılar.
Sesim yankılandı, dağlar taşlar uyandı.
Bir çığlık ki yedi cihan duydu bir siz duymadınız.
Sağır oldunuz, kör oldunuz, dilsiz oldunuz.
Her şey oldunuz da bir insan olamadınız.
Her şey oldunuz da bir insan olamadınız....

öneri fon :Bağlama hüzünlü Fon müziği ( youtube )