aydınlık zalimin elinde böcek
halkın karşısına geçmiş köçek
diyor ki bir ayran ver de içek
kendimizden geçek
böyle adam ederiz milleti
karanlıkta gelip
konuştu fikrine gem vurdun
konuştu kendini kul gördün
konuştu kefen gördün
konuştu
o konuştukça sen sussun
ne cennetin kaldı ne etin
Cehennem çığlığıyla geliyor
Kan içinde eller
Bir kimliği var
Karanlığın deminde zulmün konserini dinler
Ve dünya dönüyor
Dövülür ışıklar ardında sarışın yosma
korku ve zehir
sözcükler çürümüş
kenevire dönmüş şehir
anlatamıyorum kendimi
içimde ciğersiz prometheusa
on ekim gibi düşüyorum
Gök kubbe altında yoksulluk çizilir
Adresi belirsiz vahşi dişlerle
Bombalar düşer tarihin aç sayfalarına
Rodrigonun koncertosunuda bakir keman
İşkenceler de pablonun gözlerini taşır notalar
Bombalar düşer Tarihin aç sayfalarına
Bu nasıl düzen böyle
Ne insan var ne yüzü
Süt verecek diye bekliyor öküzü
Bahar sanıyor güzü
Kimse görmez adalet denen öksüzü
Göz gözü görmez yerlerdeyim
Gün doğar gün belli değil
Korkular doğar yol belli değil
Kendini arayan adamlariz
Puslu dağlarda
Gözlerimiz yağmura benziyordu
Toprak başakla dans ederken
Öyle zamana akiyordu ki kavgamız
Taa ki puşt un eline geçerken baltalar
Ormanlar katliama hazırlandı
Bu nasıl düzen böyle
Gölgesi var insan yok
Tükenmez dertler sardı başımızı
Her köşede karanlık emzirenler
Ne gören var ne duyan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!