Kayıp denecek kadar,
Kayda değer ah var,
İşte budur senden kalan kâr.
Seni,senden başka her şey saydığım zamanlar,
Bugün boşlukta sallanıp duruyorlar.
Kati gördüğüm bir şey var,
Ardı sıra sıralanmış dağlar,
Başında bulutlar ağlar,
Kızıl güneşin aksi mavi denizde parlar,
Bir yengeç mavi çarşaf altında halimize ağlar,
Binlerce insanın uğultusu içinde bir tek senin sessizliğin içimde sızlar,
İki metre kare içinde bir parça umut ,
Elbet zamanı gelir her şeyin,
Su içmenin yahut sevmenin.
Elbet aşılacak yeri vardır her yerin,
Bir dağın yahut bir nehrin.
Elbet gelecektir mevsimi,
Sevmenin ve sevilmenin.
Eller görüyorum tozlu topraklı ,
Toza toprağa bulaşığa aman demeden uzanan eller,
Açlar doyuran yalnızlık düşmanı eller
Gamın her türlüsünü avuçlayan umuda yapışıp kalan eller
Gün gelince çağlayan derelerde yıkanan eller,
Yarınlara uzanan eller,
Büyük bir hapishane,
Adı Dünya.
Binlerce koğuş içinde,
Milyonlarca organizma,
Yaşam formu,yahut canlı,
Belki cansız.
Duman dumana giden bir köy kahvesi,
Yaşarken ölen bir neslin hikayesi,
Yaşanmamış bir hayatın abidesi,
Yitip giden ömürler seli,
Sokağın başını gözleyen deli,
Bir tek sensin bu kahvede ki veli.
Nefesin nefesime eş,
Durma! Dilediğin yerden gönlümü deş ,
İçimde senden bir ırmak okyanuslara kardeş,
O eski neşeli günler artık geride kaldılar birer birer,
Şimdi ayrılık çığlıkları atan türküler,
Olanca geçmiş mutlu anın altını çizer,
Bu ayrılık belası insanoğlunu deler geçer,
Göz yaşlarını yalnızlıktan buz tutmuş iki el siler,
Zamanın birinde parıl parıl parlayan gözler,
Esmer bir kadının sesi,
Eser gönlümde deli rüzgarlar gibi.
Şimdi anlıyorum ki,
Beyhude geçmiş ömür,
Yitip gitmiş onca zaman,
Öylece solup giden her şey gibi.
Geveze bir bülbül yakarışı duyarsan bahçen de,
Aldanma onun sesinde ki ahenge,
Hele bir bahçeyi gazel eyle,
Ondan sonra otur bülbülü seyir eyle,
Yalnız sevdaya meyil eyle,
Ondan gayrı nen varsa def eyle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!