Vakitsiz ayrılık mı olur deme,
Gün gelir vakit ayrılık olur.
Bugün bir kalem ve kağıt ile,
Bir adamı idam edebilirken,
Bir başka adamı hürriyete kavuşturabilirim,
Yine aynı kalem ve kağıt ile
Milyonları kanlı savaşlara sürüklerken
Dünyayı savaştan arındırabilirim
Her devir bir devrim gördü,
Zaman nicelerini tarihe gömdü.
Her insan bir insandan doğdu,
Bir insan bin insanı boğdu.
7.asır
Yetti dünyada ki gelmiş ve gelecek zamana,
Bundan sonra insanoğlu gün geçtikçe ziyanda,
Sarılacak her şey kaldı 7.asırda.
Şu an  her şey bambaşka,
Kir akar olmuş açılan her kuyuda,
Bir gün gelecek bu yapraklarda mürekkep dahi solacak,
Bir gün gelecek bu yazılanları kimin yazdığı unutulacak,
O gün geldiğinde bunları bir şekilde okuyacak olanlar,
Şunu asla akıllarından çıkarmasınlar,
Bu kelimelerin her biri
Özlem dolu hasret ağacının gölgesinde,
Buldum diyenin vardığı yer idi gaflet, 
Yılların soldurduğu fer içinde hayret.
Telaş içinde geçen zaman yalnız bir müddet,
Niyesine bakmadan niyetine girmekti asıl cürret.
Cesurdan suali olmayan erdem idi cesaret,
Şu an anlamca silindi fakat sesi hala yüksek.
Karanlık bir oda da
Bir mum ile ben varım şu anda
Birkaç gölge dans ediyor duvarda
Gölgelerinde sonu
Benim gibi bir nefeslik anda
Bir gün ki asra bedel,
Yüreğimi deler geçer,
Yan yana olmak varken,
Bu ayrılık beni benden eder.
Zaman göz göre göre sensiz geçiyor,
Alim olan bir ateş yakmalı,
Cümle alemi aydınlatmalı,
Cahili uykusunda avlamalı,
İlmi diyar diyar dolanmalı.
Güneş damla damla akerken damlardan,
Kan devir daim ederken hala damarlardan,
Bir olmanın mutluluğu içinde güzel  uykundan uyan,
Güzellik senin içindir ben düşlerin içinde ,
Senden öte söz yok bilesin yüreğimde,



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!