Nurten Aktaş Şiirleri - Şair Nurten Aktaş

Heyhat tanrım!
Benim için varlığın
Yokluğuna yeydir
Acımıyorsam
Acıma bana

Deniz- Böylesine farklı ve ince bir şekilde
düşünmeye seni iten nedir?

Nurten- Aslında düşünmek kendimizle baş başalıktan başka nedir ki? Daima kendimle baş başaydım ben ve hep özümü yokladım, gözlemledim, öngörülüydüm çünkü kimsenin aklına bile getiremeyeceği olguları düşleyerek sorguladım. Doğru düşünmenin ve dolayısıyla felsefenin de temeli de sorgulamak değil midir? Ama başka bir şeyin daha, yani “delirmenin” yolu da bu bildim. Hatta sınırlarında gezdim. Yalnız henüz erişemedim! Daha çok velilikle delilik arasında bir dengeydi, engellenmeye karşın kurduğum.

Deniz- Düşünmenin sende özel bir olgu olduğunun farkında mısın? Yani, bedensel bir engelin var. Ama beyinsel bir engelin yok. Bu durumun üzerindeki etkileri?

Diyebilir misin, ki
Yaşam
bir denemeydi:
Acemi bir şiir
Üfeleyip atabilir misin?
Yeni bir denemeye

Patlamaya hazır volkanım
Her zaman
İçimdeki sıkıntı patlayamamaktan
Bıktım usandım
Kanımı bastırmaktan
Kulaklarımdaki basınç

CAN Yücel’e


Yataktasın
Uzanmışsın
Düşünmedesin

Hey ufaklık
Piçim bende senin kadar
Diyeceksinki
-Hadi canım sende
Deyil mi? ki, bende
evlilik içi tecavüzlerin ürünüyüm

Aydınlığa körleşme

Devasa bir kitaplık
Artı sonsuzluktan
eksi sonsuzluğa
Şeye dair

‘meçhule’

Sevgili korkak doktor
......vede fazla cesaret
profta olsanız aptallıktır
Esarettir ki

Öyle ölgün
Müzik sarıp sarmalasa da
Benliğin,
Bedenin kıvrımlarına
Ritmini yansıtmada

DÜNYANIN TÜM ANNELERİ
ÖLDÜRMEK OYUN DEĞİLDİR

Çocuklarımızın ellerine
Yakışmıyor tabanca
Oyuncak da olsa