1977 Tatvan doğumluyum. Küçüklüğüm babamın öğretmen olması dolaysıyla,
doğunun kan davalı, baskı ve töreden öte yol olmayan; kardan altı ay yolu kapanan
köylerinde geçti. O yoksulluk ve yoksunluklara koşut geçirdiğim hastalık (serabral
palsi) ve yanlış tedavi süreci sonucu, transferimde tekerlekli sandalye kullanıyorum.
Engel, bir toplumun talep ettiği fonksiyonlar ile, o bireyin yetenekleri arasındaki farktır. Böyle bakıldığında engeli oluşturan olagelmiş sistemin ta kendisidir.
Size bunu daha net aktarabilmek için gün ...
Uzun soluklu bir dans, yalnızlık; ölüme denk düşen: Usumda bir çift kırmızı, sihirli pabuç. Oysa hiç kırmızı ayakkabılarım olmadı. (.......
...................! ?) Neleri yüzüme vurmazdı ki kırmızı ayakkabılarımın yokluğu. Hem kim bilebilirdi, kim, kırmızı ayakkabılar benim için ne demekti? Onlar nerden bilecekti, ama bilmeleri lağzımdı işte. Nasıl anlatılabilinirdi nasıl, hiç giyilmeyecek bir şeyi istemenin izzahı olmayan mantığı: Kendime anlatabilmiş miydim? Yinede neden olmasındı! ..
Olması bana ne verirdi -ki hala meçhulum: Kırmızı ayakkabıların neydi, bendeki karşılığı? Bire bir yaşama duyulan özlem! Sade, sıradan biri olma isteği! Düşünsel olgunluğun ertelenişi...! Farkındasızlık. Oluruna yaşamak mıydı?
Değil mi? ki; yalnızdaki usum, germecelerinde, çıkılmazımın tikelliğine? Vede, yalnızlığımın sarkacında, boş salıngaç, seğrine daldığım: Umuda özlem bile değilse… Farkındayım! Farkındayım; farklılığımın! ! !
Evrensel
-neyse güneş kara toprağa
gerçek aydınlanma odur insanlığa-
Koca kent üşüyorum
Varlığınla sar beni
Bırak yalnızlığı anlatma
Geri kalan gizemin şiiri
Atatürk’ün aydınlık kadınları, nerdesiniz?
sıyırın, atın zihinlerinizdeki peçeyi
koşun yetiştirin bebelerinizi
çağın ışığına
uzatın ellerinizi
alkışlarla...
....................gündeme dair
ey süreç
bakalım atını nereye sürecek
insanlık sürünen sürü
bitip tükenmez bu sürek avı
Yüreğindeki gülümseme
Sonsuza yaşamak istiyordu
Insanlığını astı
astı
i
Nedir gelecek?
Ölümü bekleyiş
yavaş yavaş
ya da
kendini ispata çalışmak
boşlukta dönen
Ezgi
gecenin derinliğine
bir avuç yayılmacı
ağıtsamalarıma arya
Hiç bir şey
-dostlarıma-
Kıyafetinse
Öğrenilmiş çaresizlik
Ve farkında değilsen
Yaşamak esaretse
çok güzel bir metin okudum tebrikler... siz yeterince engeli sıralamışsınız fakat ben de kendimce birkaç önemli madde eklemek istedim :)
benim bakışımın açısından bazı temel engeller şöyle;
tamamen sahip ve hakim olamadığımız, beden ve bedenlerimiz, bilinçsiz istek ve arzulara gark olmuş ...
Harika bir kalem
onu okumaktan çok büyük keyif alıyorum
ve sevgili ali beyin söylediği gibi
şiirleri müthiş
kitabını bekliyoruz mutlaka
sevgiler
kibar