Nuran Karaca Şiirleri - Şair Nuran Karaca

İçimizde gittikçe çoğalıyoruz ;
olsun...
Yeter ki,iyi yanlarımız
kötü yanlarımıza
mağlup olmasın.

Bazen cok konusurlarya bazi insanlar,
Cok biliyor sanarak kendilerini!
Ancak, kendi cizdikleri cercevenin;
SINIRINDAN cikamaz " O " bilgileri...!

İçim acıyarak çok geç anladım ki,
İnsafsızca hırpalayıp harcadığımız
Tek değermis meğer ömrümüz.

Kalemimle biz,
Sebepsiz üzüslerini
Suclarini
Yüzüne vuramadik iste !
Kirmaya kiyamadik.

Onurun elinden alınamaz,; kaybetmedikçe:
uğraşların biryerlerde;
birilerini rahatsız etmeye başlamışsa
alınmamalı ıgnelemelerden:
aksine gülüp geçmeli;
cevherinin farkına varan ilk o olmuştu...

Zifiri karanlığı yırtarak geliyorsunuz
bize dogru son hızla.
ellerinizde meşaleyle severek
gözlerimizi,beynimizi,aydınlatmaya
ömrünüz pahasına olsada.
Bir yavru değil düşündüğünüz;

Vardiginda,
Kendi degerinin farkina
Göreceksin
Artik eskisi gibi
Cömertce sunamayacak
Acilarini, hayat sana..

Cömertliğinde bir sınırı var
Akıldan eksiltmemeli.

23:39 14.10.2016

haksız yere;
kalbimi kırdığında bile
senin safındaysam;
çöz bu bilmeceyi çözebilirsen.

Bakışlarının dilinden çözmüştüm;
yaşamın çözülemez bilmecesini.
"Nereden bilirdim ki?
boş bulunarak
bu sırrı açıklamanın cezasının
kalbimin uçurumdan aşağı iteklenmesi,