Isıtıp ısıtıp içilecek
bir taş çorba değildir hayat ;
Bir kenarda bekletmeye gelmez :
Elimize tutuşturulmuşken ;
tadını tatmalı.
Herşeyin özü olan;
saf kaynaktan beslenmeli ki
yaprakları daha daha yeşermeden
kurt yememeli
meyveler tat vermeli.
Acı acının silecegi
zamana yenildikçe
güçleniyoruz
güçlenirken de ;
farkında olmadan
taze acılara yüreğimizde
kuşlar kadar özgür yürekler;
eşlerini bulunca
onların kovuğunda mahkum olmayı göze alırlar;
bu bir tecelli midir?
Böyle ateş olup yanıp küle dönmeyelim,
Sonra da,cok uzaklara savrulmayalım.
Sen yağmur ol da yağ bu yangin yüreğime,
Sel olsan da cossan bile yemin ederim
Seni orda ömrümce tutar yolunu ceviririm
Buhar olup gökyüzüne karışmayalım
Gökyüzüne doğru bakınca;
Gördüğümüz güneş aynıydı:
Sen yakıcı ateşinden şikayetçiydin;
Bense; günümüzü aydınlattığına şükrederdim;
Buydu işte aramızdaki
Tek fark.
Uyanıkken bile, kabuslar yaşatırdı onsuzluk,
Gözlerini kapamaya korkar olursun.
Nice sırlar sadece,
Dost bilinen o kara yüzlü geceyle paylaşılır
Bunları yaşamayanı inandıramazsın.
Güzel mevsimlerin kıymeti
bilinmeden tükeniyor
toplanacak mahsulüde güze devrediyor....
Gençlik çağın tükenip bilgeliğe geçtiğinde anlarsın ki;
tek hazine tecrübenlerindir elde kalan.
-
Uğur Şahin
Tüm Yorumlarkalemine sağlık
“Yere” mim olmadan “yâre” lam olmaz.
Görmemişken bile, yüreğim kaldıramaz.
Cemalini göreyim, cennetten de geçerim
O Kevser şarabını, sonsuza dek içerim.