Nuran Karaca Şiirleri - Şair Nuran Karaca

Zaten ; kim kimin neyi olabiliyor ki !
dalından düşüyor yaprak ,
tek ; kabul ediyor toprak .

10:22 31.10.2017

Vay yalancı dünya vay,
Biz senin yalanlarını gerçekleştirmeye
Uğraşıp didinirken
Alay ediyordun karşımızda
Demek sen bizimle...

Hüznü tutam tutam yüreğine eken;
saklı bahçe dolaşıp dikene dolanansın:
artık her gül sahte; kokusu tuhaf gibi
gerçeğini aramana iter bir el benliğini...

Buna gönüllüsün bir başka heyecanlı,

Gül ile bülbülün sırrına eremezsin,
İçinde soru işaretleri barındırmaz aşk.
o kapını çaldığı günden beridir;
gönlünün oyununa geldiğini mi sanırsın?
Onu kördüğüm bilip,
kendini saflıkla suçlayıp acıyorsan

Tek yanlı düşünmemek lazım ki huzur bulalım..

Tertemiz bir sayfadır yüreğin :
Hem de ,kalem yürütecek kadar .
Kalem diktir doğruları yazmak ister ;
temiz sayfaya yakışan yazılar.

7:10 19.04.2017

Allah için aksa;
bir damla bile gözyaşı
yağmur olur temizler
pişmanlığın tortusunu.

22:18 20.05.2016

Kıymetli zaman :
güzel günlerin anahtarını
nereye gizlemiş olabilir di ki ?
biz ne ovalar , daglar aştık
uçurumun kenarından döndük
düştük o anahtarın peşine...

İçinde bulunduğumuz koşul ne olursa olsun ;
bizi potitif düşünceden alıkoyamaz .
Ve yine öyle olsun :
Öyle tepeden bakma hayat !
Sen ; bensin.

Altından bir tepside sunduğun kalp,
Kalbi kilitli olanaysa
Ne bilir değerini...

Alıp ortalığa savurmaz mı?
O çok kıymetlini...