Nuran Karaca Şiirleri - Şair Nuran Karaca

Bana yolun zorlugundan
Dikeninden bahsetme
Sen sordugum soruya
Cevap ver ey yolcu!

Aska cikarmi bu yolun sonu ?

Zorlayamazsin kal diye
Kacmak isteyeni asktan

Her zaman gelene acikti
Kapisi gönlün
Yolsa; gitmek isteyenindi

Hangimiz yalanci degilizki!
Aynalara bile,
Gözümüz yasli
Bakmaktan korkarizda
Gözyasimizi silerek bakariz.

Neden birakiyorsunki zamana?
Tipki; Sen gibidir zaman da!

Hem, hayatimi alt üst etmeye merakli!
Hem,de, acimasiz vaadsiz.

Sustukca,
Icinde büyüttügün dagin
Her an
Patlamaya hazir
Bir volkani tasirdi.

Hayat, yasanirken sessizce
Dur diyemezsin bazan gidene.

Ne kadar. anlatirsan anlat
Eksik kalir bir yanin,
Esine dostuna.

Bir han misalidir gönül,
Ama hep zincirlidir kapisi
Her calana yürek acmaz
Tanimadan ayak seslerinden aski!

Bas kösede;

Yeterki haketmesin
O" bu aci sonu
Silaha gerek yok
Iki kelime yeter
Can evinden, vurmaya onu....!

Bazan temmuzun sicaginda
Kalmis gibi ona susarsin
Ama sadece susarsin..

Gitmek isteyenden
Zorla
Kalmasini istemek
Kendini kandirmak ve
Ona"da kendine"de
Zaman kaybidir