Nuran Karaca Şiirleri - Şair Nuran Karaca

Sanma, tek sen yaralisin.
Bende, yaraliyim simdi.
Yaralarimin,
Birazi senden gelen.
Birazida, eski.

Bir nokta koymali ,
Bu gidisata !
Vaktidir, Artik bir nokta!

Yoksa ,
Ne Yarin yarin deyislerde

bu aralar çok sensizim
zaten hep sensizdim de.
ne zaman
seninle olduğumu hissettirdin ki?
ya da
ben mi seni anlamada hep acemiyim?

Anlamiyormusun?
Mesele;
Cekilmesi zor olan sensizlik degildi.!

Bütün mesele,
Senden sonra kaybolan kendimi,

Biz cocukluktan coktan ciktik
Aski saklambac oyunu sanma
Gördügün
Her kara cali ardina saklanma anlamsizca
Seni seveni kendini aratipta yipratma
"Ask"i meydaninda yüreklice yasa...."

Insan, yürek elverdigince sever.
Insan, inanacagi yere kadar inanir.
Insanin güveni, sarsilana kadar aski tasir.
Insan, kandigi yere kadar kanar.
Insan,umudu tükenen kadar bekler.
Insanin sabrida bir yere kadar

Simdi bu ayrilik
Nasil vuku buldu deme!
kavrayamadinmi hala?

"Unutma"
Zaman avcisinin eline

Kör kursun degildi,
Son sözüm benim!

Sözümü ,hedefe isabet ettirdim.
Söz, bir kez cikiyor agizdan.

Icimde,
Derinden gelen bir sizi var
Bilmemki neden?

Yoksa yüregimi söküptemi
Götürdün giderken

Sen simdi,
Cikip geldin ama
Kapi kilitli
Malesef ben yokum!

Anahtar da yok artik