Şehirliler bardaktan süt içerdi,
Bense ineğin memesinden.
Sonra utandım, ve bıraktım;
Babamın “buza” demesinden...
Devlerin uykusuna yattığım yer, işte tam burası;
Burası Fikirtepe, ey islama gönül veren ya orası...
Benim burcum boğa, büyüdüm öküz oldum;
Hiç kızma, bir sana, bir de trene bakıyorum...
Herkes gibi bende beklerken kapımda ölümü;
Boş işlerle geçiyor vaktimin büyük bir bölümü…
Boşunaymış her şey;
Boşu boşuna.
Beni üzgün görmek,
Gitti mi hoşuna.
Boşuna sevdik;
Nice insanlar gördüm,
Yol sanıp boşuna gider.
'Ben müslümanım' diyen;
Herkesin hoşuna gider...
Okuyacaksın,
Yorum yapacaksın,
Kafana göre.
Yargılayacaksın,
Suçlayacaksın,
Boş yere.
Denize gidemez olduk,
Çır çıplak avratlardan.
Kilo ile boya akıyor denize,
O çirkin suratlardan...
“O bir şey değil, deniz kirleniyor! ! ! ”
Eğer sitem varsa sesimde,
İslam’a düşman fikirleredir.
Bir yerler kanıyor içimde;
Nefretim sadece kafirleredir.
Hep böyle başladı, bende hüzün;
Biz onun sadece şiirlerini değil, kendisini de çok seviyoruz...