Nizamettin Özel Şiirleri - Şair Nizamett ...

İşte O!
Tam karşımda,
O diyorum o;
Ağrılar başladı başımda,
Verem olacağım,
Yahut kanser.

Tabanca gibidir, ah gözlerinin namlusu;
Kız ölürsem, bak sen olursun sorumlusu…

Vallahi bir kuruş vermem kişiliğine,
Ama milyonları sayarım dişiliğine! ..

Duyar duymaz öldüğünü,
Bir tesbih tanesi gibi,
Dağıldım etrafa.

Keşke görseydim yüzünü,
Keşke görseydim,

Allah yolunda çekilmemişse kılıç eğer;
Sahibine saplanmalı, hemen her sefer...

Nice insanlar bilirim,
Ölüm korkusuyla benizleri sararmış.
Bilinmez diyarlarda,
Saraylar, köşkler, huriler ararmış.

Nice insanlar bilirim;

Devam et;
Oyunu sürdür.
Öğütler ver insanlara,
Onları güldür.

Dualar et;

Bunlar topu topu birkaç kadın ve birkaç erkek;
Bütün zalimleri tekmele, ayakların kırılana dek...

Kimseyle paylaşmadığım,
Sadece şu ıssız yamaç.
Yem yeşil bir çimen,
Birkaç asırlık ağaç.

Bu bitki örtüsü,

Kızım;
En değerli varlığımsın,
Üstelik ilk göz ağrımsın.

Kızım;
Şu zavallı yaşlı baban,