Nilgün Aras Şiirleri - Şair Nilgün Aras

gökten kurbağa yağmış
Fransa’nın birinde
aşkın korkusu güldürüyor
yeni Fransa olarak beni de
önce yağmura tırmanmıştır o asiler

ah efendim en iyisi
dağlara sürgün etmek kendimi
başka kentlere değil dağlara

bir kurşun kalem olmalı
bir küçük not defteri

denize vuruyoruz
denizin sundurmasında iki gölge
iki gölge sallanır ağacında

denize vuruyoruz
evini soran iki ıslık olarak

kelimelerine kızardım
acı içli çekirdekler gibi umulmadık
yemişlerinden geliyorlardı, tatlı dudaklarından

en etlice en dolgun
kısımlarından dişleyip bırakırdın sen zerdalileri

gözlerine uğradım dün
tekin değillerdi neye uğradım
kupkuru
kupkuru bir sevda kalmıştı akıllarında

gözlerine uğradım iyisi mi

yükseltiyorsun güneşin yevmiyesini
bir parça geciktiriyor geceyi
sesleniyorum ey vadi, seslenmek öğüt değil
öğüt ışık gibidir telkin edici
görmekten çok körlüğe, ey vadi
ışık vermek bulunmaz tablolarımda

bir adı olsun istedim tek tek akşamların
ben onu tanıyayım ikinci gelişinde
o beni selamlasın
esenlik bulsun seslenişimde

her akşama tek tek

çantada keklik bir akşam
gölgeler her şeyi anlattı bana

ay erketeymiş sevişiyormuşuz
suçlamalar basmış yeni bir gökyüzü açmışsın
herkesten

sonbaharla açıklamaz
çocuklar kederlerini
ve renklerle
ezilmişliklerini

kendi ormanları vardır

beni sakın kuşlarla yalnız bırakma
kuşlar istenmeyeni bilir
ve öğretir
kalbi kuş gibi çırpınanlara

Fikret Mualla