Eylül ayında
Bir gece ansızın
Uzanmak isterim denizin karanlık koynuna
Umarsızca sarılarak Dalgalara
Uyumak isterim son defa
Köhnemiş hayat kütüphanemin
Tozlu raflarına mahkum cefakâr dostlarım…
D/ipsiz kuyu anılarım,
Günden güne solan umutlarım,
Yarım kalan yoksul hayallerim
Gökyüzünde bir bulut ,
Umutsuz gözlerde bir damla umut
Olmak isterdim
Bir zamanlar…
İnanırdım .
Umutlarım,
Düşlerim…
Her mevsim dönümünde
Yuvadan uçan
Göçmen kuşlar misali
Birer birer uçtu hayatımdan.
Nice şiirler okudum
Buram buram hasret,sevgi kokan
Nice resimler gördüm
Asla ayrılmayacağız diye haykıran
Nice sevgililer gördüm
Kalplerine ihanet mührü vurulan
Acılara takılı kalan Zaman zembereği
Duygu uçurtmasını sonsuza uçurur
İnsan Tutarsızlık denizinde kendini arar durur
Artık evrende zaman durmuştur…
Duygularından yoksun zamansız İnsan
Kader , hayat sofrasında
Sessiz çığlıkların senfonisi eşliğinde
Zamanın açgözlü çarklarıyla
Ruhları , lokma lokma çiğnemekte .
Boğazlarda son hıçkırıklar
Yitik umutların ardından
Kanayan yüreklerden
Serseri kurşun misali
Dökülen kelimeler ,
Sessiz sessiz ağlar
Dudakları terk ederken.
Bugün
Hayat takvimimden
Bir yaprak daha düştü
Kasımpatılarının açtığı ayda
Gelmişim bu garip dünyaya.
Yaz …kalemim yaz,
Kırılmadan , tükenmeden yaz.
Sayılı gün çabuk geçer.
Çala kalem de olsa ,
Duygulu şiirleriniz ..duygulandrıyor...kelimeler dogru yere geldiginde ..tebrikler
canım arkadaşım şiirlerini okudum hepsi çok güzel ve duygu dolu ama artık şu ölüm temasını satırlarından ve yaşamından artık silsen diyorum ve seni öpüyorum nurten