Nilgün Akçay Şiirleri - Şair Nilgün Akçay

Ağır geliyor artık
Sinemde taşıdığım bu yürek
Ben mi ona o mu bana
Hiç bilemiyorum ama
Yıllardır katlandık birbirimize.

Bir daha
Yenilmemek için
Umarsız umutsuzluklara.
Kalbime
….Dilime
……..Elime

Hep düşünürüm.
Ölümün rengi var mı..?

Ölüm ...
Faniliğin mirasıdır insanlara
Her renk vardır ölüm denilen olguda

Takıldı kaldı bir yerlere
Hala gelmedi…
Onu beklerken,koyun sayarmış gibi
Saymaya başladım yıldızları,
Bir,iki, üç… beş,on,,, vesaire
Sayılar bile yetmedi.

Hayatımızda ne çok kullanırız bu kelimeyi
Her nedense yapmak istediklerimizi ertelemeyi
Sanki binlerce yıl yaşayacakmışız gibi…
Düşünsenize…
Gençliğimizde kampa gitmek istiyorum dediğimizde
İzin verilmez duyduğumuz tek kelime

Söz vardır ateş olur yakar tüm gemileri…
Söz vardır geldiği gibi döner geri.
Önemli olan anlamaktır söyleneni.
Körler sağırlar birbirini ağırlar misali..
Görünen mi…Söylenen mi

Her okuyan anlayamaz beni
Dizelerin yüreğinde gizlerim hislerimi.
Anlatırım özlemlerimi,
Kaygılarımı, nefretimi, kinimi,
Acımı,hüznümü ve ölümü..!

Gece gündüzü uyutur örter üzerini
Ateşin ardında bıraktığı kül gibi
Yumuşak sessiz bir kucaklaşmayla
Hiç güneş doğmaz gece vakti
…………………………..Değil mi..?

Acımasız duygu rüzgarlarıyla savrulan
Köhne Ömür teknemle Hayat okyanusunda
Ters mevsimler yaşadım sığındığım her limanda

Ekvator sıcağıyla kavrulan yüreğim
Iceberglerin kucaklamasıyla paramparça.

Hatırla...
Hep Sen bana,
Ölmek istersen eğer
Musalla’n olur gözlerim
Seni…