Uykum can çekişirken
Kirpiklerimin ucunda
Yıldızsız göklerde
Geceyi uğurlayıp
Sabahı kucakladım yine.
Her yazımın her şiirimin altında.
Bir sürü noktanın sonunda
Sadece var bir ENA.
Düşünülür belki ...
Bu üç harfin nedir kerameti
Ya da denilir ki..!
Bakmak ve görmek..!
Hayatımızın iki önemli olgusudur.
Herkes bakar,
Herkes görür,
Görmek istediklerini değil mi..?
Zaman yumağımın ucuna
Kırk düğüm attım sımsıkıcasına.
Dursun saniyeler, dönmesin gün
Yelkovan akrebe küssün ….
Yıllardır bıkmadan usanmadan ördüğüm
Bu sabah İstanbul’da
Yağmur senfonisini dinlerken
Penceremden
Gökler rengini çevirmişti
Griye…
Pusluydu İstanbul
Yıldızsız gecelerimin ardından
Güneşin geç doğduğu her sabahta
Yalnızlığa gömüldüğüm her anımda
Yüreğimin karanlık zindanında
Gecenin katranına
Sen,
…..Ben ,
…….O…
Kısaca bizler…
Kimiz , neyiz , neciyiz.
Şu kapkaranlık evrende.
Hayat , rüzgarın önünde
Dans eden saman alevi gibi…
Zamansız başlar ,
Duygu rüzgarlarıyla körüklenir ,
Zamansız söner gider…
Bugün dolaşırken sayfalarda
Ask ve aşıklar hakkında
Manşetlerde okudum birkaç şiir ve haber
Biraz komik ,biraz garip ama gerçektiler.
Yıllar hatta yüzyıllar boyunca
Duygulu şiirleriniz ..duygulandrıyor...kelimeler dogru yere geldiginde ..tebrikler
canım arkadaşım şiirlerini okudum hepsi çok güzel ve duygu dolu ama artık şu ölüm temasını satırlarından ve yaşamından artık silsen diyorum ve seni öpüyorum nurten