Ruhunu anılara mahkum eden
Acı yaşanmışlıklar yükünden
Kurtulmak istiyorsan eğer.
Dizelere sarılma artık yeter.
Düşün ve karar ver.
Ben ,
Eylül ayını
Aslında Sonbaharı
Severim…
İkinci Baharıdır mevsimlerin.
Yıldızları kucaklayan gecenin sihrini
Ruhumun derinliklerinde hissederken
Zaman denilen sinsi yılanı uyuttum bir an
Hayat defterimin sayfalarını çevirdim
………………………….Yıllar öncesine
İlkbahar,
Yaz,
Sonbahar,
Kış derken
Gelip geçiyor birer birer
Mevsimler.
Dün akşam
Bir kadın gördüm
Gözleri güneş karası.
Tanıyamadım.
“Kimsin “ dedim.
Dedi ki “Ben.. Senim.”
Dün gece
Umut penceremden
Yıldızsız gökyüzümü seyrederken
Bir ses duydum gaipten
Dedi ki “Ey ENA..!”
Yarın bayram …
Adı bayram olan bir tatil günü sadece
Eski günlerin aksine
Hüzünle uyanırım bayram sabahları
“Nerede o eski bayramlar”derim kendime.
Yıllar boyu
Her gün dönümünde
Kendi kendime
Sessizce sorduğum soru
Bir gün ani/den
Yazıldı gözlerime…
Dokunamadığım
Dokunamayacağım
……………………….Hayalim.
Söylenmesi en imkânsız kelimem
Yazılması en zor cümlem.
Kış bekleyen hazan yaprakları gibi
bir yığın sararmış fotoğraf
Geçmiş zamandan savrulan Anıları
Toplar birer birer…
Duygulu şiirleriniz ..duygulandrıyor...kelimeler dogru yere geldiginde ..tebrikler
canım arkadaşım şiirlerini okudum hepsi çok güzel ve duygu dolu ama artık şu ölüm temasını satırlarından ve yaşamından artık silsen diyorum ve seni öpüyorum nurten