Nilgün Acar Şiirleri - Şair Nilgün Acar

Senin gibi ben de anlatamıyorum Orhan Veli
ah nasıl söylesem bilmem ki şu içimdekileri
bentler dayanmaz herşeyi yıkıp geçer duygular seli
kanımı tutuşturur deli eder beni
gecenin okşayan karanlık elleri
duyuyorum işte orada birşeyler var

Sakız oldunuz ağızlardagazete dergi sayfalarında
boy boy yazılıp çizildiniz
odalarda meydanlarda masalarda
söylevler verildiniz
ama siz yine öldünüz

Aşık olacağım yine sanırım
bu sonbahar
düşerken yapraklar
kuşlar uçuyor içimde
tersine çeviriyorum mevsimleri
uykuya hazırlanırken doğa

Diyorsun ki
hayat çok abuk subuk
sabah kalkmak
kahvaltı
işe gitmek çalışmak
çay kahve molası

Ben onunla doğmuşum
gözlerimde iki yalım
özümü yüzümü güneşe çeviren
cam dağlarda bilinçle koştuğum
hep ne yaptığımı çok iyi bildiğim
içim kanadığında canım acıdığında

Hasret kemiğe dayanmıştı
kırıyordu bir bir dalları
topluyordum iliklerimdeki sarıları
avuçlarımda suskunluğumun kan sızıntıları
çığlığımı ısırıyordum durmadan
yaşamak bir yorumdur diyordum

Bin yılların ötesinden gelir sesim
türkülerimi duyar mısın
kuş kanadında çiçek yaprağında yazılır
türkülerimi okur musun
bulutları özler toprağım damla damla
türkülerimi içer misin

Söküp at yerinden
yüreğini
çok çok uzaklara
dahası
sayısız parçaya ayır
savur boşluğa

Susma birtanem ne olursun
suskular bize göre değil
hani hep çığlıklarımı severdin
bin renkli denizdin yanıbaşımda
bir çölden alıp diğerine salma
duvarların öyküsünü çok iyi biliyorsun

Hani sen minnacık bir kadın sevmiştin ya
mavi gözlü dev
işte benim karşıma da
hep miniminnacık adamlar çıkıyor
maskeleri renk renk yıldızları allı pullu
dillereinde binbir masal şarkı türkü