Nihat Görmez Şiirleri - Şair Nihat Görmez

Ya bir gün güneş doğmazsa,ya kurursa suyu pınarların
Gündüzler gizlenirse karanlıklarına gecelerin,
Ya kalbim vaz geçerse ismini haykırmaktan,
Sen arayıp bulacakmısın beni o sonsuzluklarda.
Seni ararken sana olan zaafımı buldum.
Meğer senmişsin dolaşan damarlarımda anladım

Zor sevmek
Sevmeyi bilmek
Bir çekirdek toprak altında
Baharı beklemek zor
Beni tanımak kolay
Anlamak zor

Her sabah erken uyanıp
Güneş in doğuşunu izlerdik
Hep o ufuk çizgisinde kucaklamak isterdik onu
Oysa biliyorduk ki o çizgininde ötesi vardı
Ve biz asla orada olamayacaktık
Hayalleimiz vardı sıradan

Daha seni doyunca srevmedim
Okşamadım saçlarını
Yüzünü avuçlarımın içi,ne alıp
bakmadım bal rengi gözlerine
Daha bir çiçek takmadım
Yanağondan öpmedim daha

Kaç bahar geçti
kaç ölüm uykusu atlattım sensiz
korkunç çığlıklar yankılandı
uçurumlarında yüreğimin
ve sensizliğin karanlığı
çaresizliği oldu gözlerimin

Sen buralardan değilsin
Çek git kendi yurduna;
Yedirme körpe bedenini
Yabanın kurduna.
Güneşler çılgın burda
Geceler kahpe,

SEN OLMASAN
Sen olmasan
Neme gerek yoksulluk
Neme gerek aşk
Bulutlarda gezinmek
Neme gerek

Benim hikayem sensin,
Seninle doğmuş.
Ve seninle yaşamıştım,
Seninle nefes almıştı dünyam.
Çiçeklkerim renklenmiş
Irmaklarım seninle akmıştı

Bir yanı cehennem,
Bir yanı bahardı
Yüreğimin.
Çiçekleri yağmuruyla açardı
Gözlerimin.
Bir yanı Tanrıdan seni dilerken

Seni dağlar kadar sevdim
Dağları sevdiğim kadar
Özgürce sevdim seni
Özgürlüğe aşık olduğum kadar

Çünkü özlemim sendin