Aşk yağmur ve sen
Sevginin olduğu her dizede sen
Senin olduğun her dizede aşk.
Aşkın olduğu her satırda yağmur
Böyle bir yüreğe,böyle bir aşk
Böyle bir aşk a böyle bir yağmur
Bazen uyku tutmuyor
Seni düşünüyorum ve ölümü
Bir dosta ihtiyaç duyuyorum
Gözlerim doluyor ve sen geliyorsun aklıma
Ciğerimde incecik bir sızı,
Ve seni düşünüyorum ve ölümü
Sen denize girerken gülüm
Erzurum a kar yağıyordu
Donuyordu ellerim ayaklarım
Saçakları buz tutmuştu evimizin
Kuşlar çoktan göçmüştü
Birden durdu ayaklarım
Sokağın orta yerinde
Sonsuzluğa takıldı gözlerim
Uçsuz,bucaksız
Zifiri bir karanlık sardı her yanımı
Bütün cisimlerden arındım artık
Bir mahkum
Bir mahkuma delice sevdalanmış
Gönül vermiş ama
Derdini açamamış
Hücresinde hep hayal
Avucunda göz yaşı varmış
Şiir bazen bir nefes gibidir
Bazen bir bakıştır alır götürür.
Bazen hayat bahşeden bir gülüştür şiir
Ve bazen kanayan bir yaradır
kanar durur yürekte.
Satır,satır nota virgül ağlatır
Sen o sözü söyle hadi,
Kanatlanıp yüreğim uçmadan
Gözlerim sonsuzluğa dalmadan
Un olup bedenim ufalmadan
Sen o son sözü söyle hadi
ne dünü,ne acılarını
göz bebeklerindeki
karanlığı bebelerin
unutma
bugün, gün umutsuz gibi
Unutulmuşlar kervanına
Ekledim yüreğimi.
Vefası yokmuş güzelin
Unuttum hem onu,hem kendini
Dermansızmış yarası bilemedim
Varmıydı benim böyle bir derdim
seninle olduğum zaman
Elin arabasında malında gözüm varmıydı
Seninle olduğum zaman
Varmıydı bir tel ağarmış saçım
Bir tek dişim bile çekilmişimydi
Bakmayın siz profilindeki o mütevazi ve sade tanımlamaya...
O Devlet Memuru bir babanın yaşayan ikinci fakat, doğan bilmem kaçıncı çocuğuydu...Hayata 3-0 yenik başlamıştı...Daha çocukluğunda herkes anasının sütünü emip sağlıklı bir büyüme dönemi geçirirken, şairimiz ondan bile nasibini alamamış ...