Bana artık uyu diyorlar anne
Anne
Ben hastsa iken sen uyudunmu
Gözlerinin feri gitmiş benzin solmuş diyorlar anne
Söyle enne
Söyle sende böyle oldunmu
Kerbelaya gidişinin yıl dönümü bu gün.
Alev,alev yüreğimi yakışının,
Bir daha görmediğim bakışının,
Sular gibi akışımın yıl dönümü bu gün
Kapattın zındanların kapısını
Ruhum çeker yasını
GURBETİ ÖZLEDİM
Duydum başın belaya girmiş
Sığınacak yer arıyormuşsun
Dostların bırakıp gitmiş
Gözlerini görmek istiyorum
Vellerini tutmak
Öyle çabuk geçtiki zaman
Anlamadım bile
Oysa ben
Çocukluğumu istiyorum
İnsan insan olmalı
Zaaflarıyla,tutkularıyla
Kıskançlıklarıyla, sevgisiyle
İnsan insan olmalı
Severken de,sevilirken de
Tok veya aç ikende
Bizim memlekette deniz yok
Karımız var
Sekiz ay sarmaş dolaş
Yatar kalkarız kardaş kardaş
Bizim memlekette deniz yok
Karımız var
Bir ateş düşer güzelim
Yanar ellerim
Yanar gözlerim
Yüreğim yanar
Bir ateş düşer güzelim
Bedenim dağılır
Ne senhayata doydun,
Nede ben sana.
Babamda bu dertten öldü
Değilmi ana.
Yorgun yüzünü çizgiler,
Derdinden gözümü açtığım mıvar ki
seni göreyim.
Zehir ettiğin bir damla uykuyu
tattığım mı var ki
Düşlerine gireyim.
Ayyaşlar meyhanesinde bir sarhoşum,
Bakmayın siz profilindeki o mütevazi ve sade tanımlamaya...
O Devlet Memuru bir babanın yaşayan ikinci fakat, doğan bilmem kaçıncı çocuğuydu...Hayata 3-0 yenik başlamıştı...Daha çocukluğunda herkes anasının sütünü emip sağlıklı bir büyüme dönemi geçirirken, şairimiz ondan bile nasibini alamamış ...