Nihal Mirdoğan Şiirleri - Şair Nihal Mir ...

Benim derdimi yürek, nasıl saklar berzâha
Bu gönül, bilemem ki,neler eyler sabaha

Bedendeki yırtıklar feryâdla inlemekte

Bir ben miyim ayakta,bir ben mi uyumadım
Bir dervişin âhı mı, beni alıp götüren
Derviş âhı duyulur derler ,ben duyamadım
Neydi,sessiz ve harfsiz beni salıp götüren

Neydi...Bir geliş varken tam da üstüme doğru

Sadağımdaki oka, hem kolumdaki güce
Seslenip ,nesirlere hem dairim diyorum
Yağı'yla cenk ederken ,arka taşa iyice
Yaslanıp, hem şiirim,hem şairim diyorum
...Bahadır kalemimi alıp da geliyorum

Gönlümün şarkısı bir bülbül soylu
Leylâ Leylâ diyen dili ne güzel
Vuslatı beklerken bir selvi boylu
Sevdayla şakıyan yolu ne güzel

Annenin gül budak,lâl dudağından
Yiğidin yattığı beşiğe 'nenni'
Gecenin bir vakti şol yatağından
Kalkıp ,seslendiği döşeğe 'nenni'

Türk'ün yaşadığı,her kutlu toprağı
Gülecekse gülsün..ne olur Allah'ım
Kınından çıkan ok ,ağacı,yaprağı
Delecekse delsin...ne olur Allah'ım

N'oldu deme balam,nereye sorma !
Oğuz'dan Kayı'ya varmak istedim
Sularımdan mavi rengi çaldılar
Hazar kıyısını görmek istedim

Gönlümde tâ ezelden,sen sen diye sevinen
Muhabbeti serpeyim gönlüne azar azar
Her tutam arasında sözden şiire dönen
Şu cemâlimin dili ,şâd olur seni yazar
...İmrenerek bakıp da,ne olur etme nazar

Şunun,bunun, elin oğlu
Huzur bozar, bir iş gibi
Uluorta her hinoğlu
Dolaşır bak ibiş gibi

Tâ, şurdaki soylu ağrı da nedir
Çözün bunu, belki bilinmez değil
Bilinmez değilse bu kahır nedir
Kahr küfesi belki delinmez değil

Delinmez değilse, sırtıma sorun