Mehmet Âkif Ersoy'u bir güzel methedeyim
Milletin derdi ile Âsım'ın neslindeyim
Âkif ki; Kur'anî bir nefes,koca bir Millet
Âkif ki; Alsancağın kanında bir fazilet
Tuna'nın gökyüzünde söğütle birleştiği
Ufuğun kızıllığı burcumda bayraklaşır
Hun Türklerinin, eşkin atla irileştiği
Toynağın yollarında boylarım berraklaşır
Peçenek,Uz,Avar'lar yoluma yâr olmuşken
Mâhâlimde tûfân var, meskûnumda fırtına!
Mâdem üşüyor âfâk,mâdem üşüyor tenin
Ki toprağına binbir feryâd,binbir infiâl
Saklanmışken,mateme mahkûm mû şu zeminin?
Sevda rebâbında yumdum gözümü
Notayı koşturup yorduran da kim
Fesleğen kokuyla üfler sözümü
Mânâ kitabını gördüren de kim
Şairin ilhamı aşk mı göz nurum
Bugün efkârlarım çığlık doluyken
Eyvâhla,dilimden akma İstanbul
Gülzârlarının her çiçek,dalıyken
Tenhalarda bir gül kokan yan bul
... Diyâr diyâr hüzün kokma İstanbul
Bu gece efkârım ağız doluyken
Eyvâhı,dilimden dökme İstanbul
Her ilkbaharın,bir çiçek dalıyken
Sislerin ardından gül kokan tân bul
Bir hasbihâl dile gelirken bugün
"Sus" dedi beyzâde,baktı yüceden
Kargalar kılavuz olurken bugün
Kapadım kapıyı,girdi bacadan...
Aman ha! koşmayın sakın aklıma
Ey sevdalım !
Davamız için yine yanına geliyorum
Dava dersen
Şahlanıp köpüren ırmak
Hudutlarda al bayrak
Dün gece yeniden geldin derinden
Yapışık hicranlar ölüyor gibi
Tarumar erguvan bahçelerinden
Cilvekâr çiçekler gülüyor gibi
Artık dünya ufku vursun semâya
"Sözümüzün hakiki boyunu bosunu zaman ve eser gösterecek."
Dirlik ve düzenliği
Vur çağa, benden yana
Tozlu her mahzenliği
HOCAM SİTEMİZ KAYIP OLDU...