Nihal Mirdoğan Şiirleri - Şair Nihal Mir ...

Gelin ey dertliler, aşk ile gelin
Muhabbet bağını epeyi yordum
Sabırla beslenmiş tohumu bilen
Gönül yolundaki habbeyi buldum

Aşkın hutbesinden vaaz duyunca

Ey dil-û can ! Sen sustukça
Hürmet yüzen bin deryâsın
Hürmet etmek sevap sende
Sen ârifsin,sen hayâsın !

Hâlin anlat, nedir derdin

Sen !

canımı tutuşturduğunun farkında mısın

ben yanarken

Erdemimi yoğur âdem olayım
Eteğimden tut çağla ey Yûnus
Hâkk'a özümü sür, şâdân olayım
Can ciğerim büryân, ağla ey Yûnus

Ağla ki,sağanak sağanak dökül

Şu dönen gökkubbe suyla çağlarken
Çağıl çağıl akan izin Su olsun
Taşlardan öylesi, su fışkırırken
Sen,ağla ağla...Kalp gözün Hû olsun

Nurlu kevserlerin selleri aşsın

Herzenin peşinden itçe koşup da
Kâfire bakanın yüzü haindir
Eşkiyayla birlik lafa düşüp de
Erdemi çökenin sözü haindir

Ona,şuna, buna değen kollarla

Kalp ülkesine yolum düştü
Gezip,ne de çok yerler gördüm
Cihân seyrine solum düştü
Gönlüm sesini gürler gördüm

Sağa âşk ,sola meşk yatınca

İniş ile çıkış arası kalan
Her kelâm ucundan indirin beni
Araya sıkışmış şaşkın zamanı
Devirin...umuda kondurun beni

Düz ayak, yaşamak gibi diyorum

Maşuk'un nakşını sarmışsan eğer
Yusuf misali,tak bendi, gözüne
Âşkın cefâsına girmişsen eğer
Erersin mânânın derin özüne

Özüne,öyle ki; "O" bir dem gelir

'Ruhun asaletinden bahsetmek gerekirse
Şiir asaletine uygun düşebilir mi? '
Asalet bir insanın mihenk taşına denkse
Ölçülen değerleri hâli aşabilir mi?

Böylesine başladım fasl-ı muhabbetime