Nihal Mirdoğan Şiirleri - Şair Nihal Mir ...

Yıllar var ki,gönlüm şahikasına
Dokunmadın bile, yüzüm gülmüyor
Bakın dedim kalbim patikasına
Bakınmadın bile, aklım almıyor
...Olmuyor yâr, ama böyle olmuyor

Hançeremi neden çakallar sarar

Yararak mânâyı sözler çekişir

Yanlışlar mı gerçek, beynimi yorar

"Kanaatin tadını alanların şekere bala itibar etmemesi gibi, hâl sahibi kimseler de boş ve lüzumsuz konuşmaya itibar etmezler"

Selâm diyârı, neden o Celîl sözlerini
Mutlaka imân diyen dilde bulmuştur beyim?
Neden aleme nizam,intizâm hâzlarını
Kelâm eyleyen ağız, ehli olmuştur beyim?

...Ve bir aynada zöhre olabilmektir sevgi
Desem ki yıldızlara tutunabilir miyiz?
Haydi,uzan, semâyı birbirine katalım
Yeter ki o bulutu birlikte bulalım

Gökten yaşın yaşın ağlar gibiyim
Tanrı Dağlarından sancı saldığım
Hınçları,hıncıma bağlar gibiyim
Bazen bozkır gibi ıssız kaldığım

Sabır ver Yâ Rabbim, binlerce kere
Bu gün iftihârla açılsın semâ
Şühedâ geliyor, bu kutsal yere
Firdevs kapısında tâç olsun semâ

Tâç olsun,şânıyla parlayan nûrlar

Şafağa şi'r yazarken derman gelir dizime
Geceleri atarım,tânda attığım kadar
Ses ufuğa koşarken, açar ise sözüme
Bir gerçeğe giderim her ân gittiğim kadar

Hikmet ile yoğrulmuş olgulara düşerim

Şafağa şiir yazarken derman gelir dizime
Geceleri atarım,tânda attığım kadar
Ses ufuğa koşarken, parlar ise sözüme
Bir gerçeğe giderim her ân gittiğim kadar

Hikmet ile yoğrulmuş olgulara düşerim

Kolay olmayacak bu sevda amma
Merhaba demene alışacağım
Dersen ki bu sınav,biraz muamma
Seni okuyup da çalışacağım...

Önce seçtim seni sebebim diye

Gördüklerim Cihâna bakîyor birer birer
Serhâd,bugün mu'min göze kutsî sefer sürer

Gâh,tâ ki dünyanın o çelîğîne zırh örer
Bildim o, gök ve yer tadı, Allah havâsı der