Nihal Mirdoğan Şiirleri - Şair Nihal Mir ...

Belki dalgalarım âh çeker durur
Belki kıyılara durgun vururum
Belki de Aral'da dalga kudurur
Belki kehkeşanda mekân kurarım

Şehriyar'ın demi belki gecedir

İstanbul suskun ya, biraz da olsa
Yüreğim şehiri sakindir şimdi
Sessizlik keşke,her hülyayı bulsa
Belki de maviye akındır şimdi

Böylece kalırsan huzurlu, sakin

Neler duymadı ki bu asil millet ?
Duyduran bellidir duyan bellidir
Böyle bir zamanda giyindi zillet
Giydiren bellidir giyen bellidir

Hilâl kaşlarını, şanlı yüzünden

Ben şiirlerden düştüm bin kelâmlı edâyla
Sevdanı sakın bana sarıp beni çağırma
Mecnunun yüreğinden kuşandığın sedâyla
Çölümü dilim dilim yarıp beni çağırma

Ben şiirlerden düştüm bin kelâmlı edâyla
Sevdanı sakın bana sarıp beni çağırma
Mecnunun yüreğinden kuşandığın sedâyla
Çölümü dilim dilim yarıp beni çağırma

'Bastığın yer yurt olur ',hatırla kurt balası
Zulüm yapanın canı çıkası , kahrolası !

Göğü çadır, güneşi tuğ yapanların ‬oğlu !
Çiçekler büyüyecek hem de göklere doğru

Mertliğe soy diyen, boy diyen yazgın

Meydana er gerek diyorsa, kalkın !

Al bayrak mı üzgün, hilâl mi süzgün

Hışm ile bağrıma vurdum ansızın;
Turnalar çığrışıp,geçti üstümden
Uçarken, kondular durgun sulara
Hemişe lütfûnu yaşattı bana

Süzüldü müptelâ derdim, ansızın;

İster sevda deyin ister yokuşu
Yanıyorum çölde kor olmuş gibi
Yola gazel döken Leyla'nın kuşu
Sanıyorum çölde sır olmuş gibi

Kaf dağı ötesi aşk yollarına

Eskiye ait ne kadar söz varsa
Toparlayıp atsan kiri geceye
Ay şulesi kadar parlak söz yârsa
Dönsün Mevlâna'nın turu geceye

İlmini yaparsan sermaye canın