Nevzat Dağlı Şiirleri - Şair Nevzat Dağlı

Kafalar karışık, zihin bulanık,
Uyku tohumları ekti müfredat.
Bilmem ki niyetler neye ulanık,
Bir karanlık gibi çöktü müfredat.

Çağdaş medeniyet yarışı vardı,

Muharrem Ayını biz de yaşardık,
Aşuremiz vardı, pişimiz vardı.
Komşularımıza tepsi döşerdik,
Gönül almak gibi düşümüz vardı.

Akrabamız vardı Hüseyin, Ali,

Muktedir etse de aklınla alay,
Yine de muktedir alkışlıyorsun.
Milletin önünde bassa da kalay,
Yine de muktedir alkışlıyorsun.

Padişah çok yaşa diyen sen idin,

Değerli büyüğüm, aziz muktedir,
Fakir fukaranın bu hali nedir?
Her ipin bir ucu mutlak sendedir;
İpsizleri bile güttün muktedir,
Kötüye iyilik ettin muktedir.

Peşinizden gittik bunca senedir,
Yorulduk ayakta duramıyoruz.
Gidişi şaşırdık hangi yönedir,
İnanın korkudan soramıyoruz.

Hep inandık size, rol de yapsanız.

Çelikel soyadı onurlu namdır,
Onuru taşıdı Aysel, Murtaza.
Karaman yiğidi saygın adamdır,
Ecevit kalkanı olmuştu haza*.

Gözü, gönlü, beyni, yürek tok idi,

Ezilen halk içinde ezilerek büyüdü,
Halkının acısını söylerdi Müslüm Gürses.
Yoksulluk bağlarından çözülerek büyüdü,
Sazı ile gönlünü eğlerdi Müslüm Gürses.

Halk türküsü, Arabesk ne söylese güzeldi,

Başı dara girenin başvurduğu yazardı,
Canı yanan kimseye can Mustafa Ekmekçi.
Halk için tuzakları, oyunları bozardı,
Karanlığa düşmandı tan Mustafa Ekmekçi.

Köy Enstitülerini yürekten savunandı,

Mustafa Kemal’in askeri olan,
İyiyi, kötüyü gören yiğittir.
Korksun ondan vatan malını çalan,
Hırsıza hesabı soran yiğittir.

Laik Cumhuriyet yolunda yürür,

Çanakkale destanı hece hece yazılır,
Mustafa Kemal yoksa aruz olur vezini
Cehalet, haset varsa kafiyeler bozulur,
Yazdığın kopya olur dinlemezler sözünü.

Hurafeyi översen gerçekler yaralanır,