Nevzat Dağlı Şiirleri - Şair Nevzat Dağlı

Aşık Veysel deyince toprak gelir aklıma,
Mevsimleri anlatır, yaza hayran olmuşum.
Yeşil yârim demiştir, yaprak gelir aklıma,
Görmeden anlattığı kıza hayran olmuşum

Yârden gelen kokuyu getiren yeli sevmiş,

Veysel kadar görmüyorsan,
Gözün varsa neye yarar.
Yâre ikrar vermiyorsan,
Sözün varsa neye yarar.

Kara toprak yâr değilse,

Toplumsal sorumluluk insanı kişi yapar,
Kendimizi sorumlu görüp aşı olalım.
Kişilik karakterdir, sorumsuzlarda sapar,
Sorumluluk duyarak varıp aşı olalım.

Çıkarcının, yobazın sözüne kanmayalım,

Yıllardan korkmayan cesur ömürdür,
Yaşlılıkta bile bıkmamaktır aşk.
İnsana verilmiş kutsal emirdir,
Sevginin yolundan çıkmamaktır aşk.

Acıyı, sevinci bölüşmek aşktır,

Yüzyıllar eskitemez bilge Yunus Emre’yi,
Her geçen yıl yeniler, taze bir Yunus gelir.
Umutlar bahar olur düşürürken cemreyi,
Anlamlar çiçek açar, söze bir Yunus gelir.

İnsanlık var oldukça Yunus Emre var olur,

Aşk olunca eksik biter,
Aşkınızı tazeleyin,
İnsanlığa sevgi yeter,
Aşkınızı tazeleyin.

Gençseniz, ihtiyarsanız,

Aşk şiiri yazarken kalemim oyun eder,
Toplumun dertlerini yazmaya başlıyorum.
Kalemime uymasam belki de hoşa gider,
Lakin aşkla bağımı çözmeye başlıyorum.

Yârime diyeceğim her güzel söz aklımda,

Aşk şiiri yazarken sözcüklerden korkarım,
Sevgiye tam kafiye düşürsem eksik kalır.
Yanlış anlaşılmaktan çekinirim, ürkerim,
Karacoğlan’dan dize aşırsam eksik kalır.

Yunus Emre değilim aşk şarabı içemem,

Aşkta hasar tespiti durumun kanıtıdır,
Eğer sevdiğin için yanıyorsan aşk vardır.
Yürekteki vurgunlar en güzel yanıtıdır,
Acıları huzurla anıyorsan aşk vardır.

Düşüp düşüp kalkmışsan arkasından koşarken,

Muharrem aylarında aşure yapacaksan,
Hüzünlerin içine sevgi de katacaksın.
Muhammed, Ali deyip Tanrı’ya tapacaksan,
Kimseye göstermeden orucu tutacaksın.

Elin, dilin belinle dosdoğru olacaksın,