Nevzat Dağlı Şiirleri - Şair Nevzat Dağlı

‘Ben yoksam olmaz’ der, ortaya çıkıp,
O olmazsa, tufan olsa aldırmaz.
Ortamı ısıtır umudu yakıp,
Arkasında küller kalsa aldırmaz.

Egoist, düşmanın ağzına bakar,

Bir hoyrat rüzgâr esti, bahçe tarumar oldu,
Yaşamın baharında kaç tomurcuk gül soldu.
Çiçekler arasında elvan elvan açmadan,
Gezi Parkı içinde Berkin Elvan kayboldu.

Yunus Emre gibiyim, 'yanar içim, göynür öz'

Rengime bakmayın, 'Ne Mutlu Türk’üm',
Beyaz, siyah diye bölmeyin n’olur,
Yoktur başımda taç, sırtımda kürküm,
Halksam bana düşman olmayın n’olur.

Anadolu biziz, Trakya biziz,

Salgın vurdu Bayramı Sevinçler yaralandı,
Gönüllere dokundu, bir bayram böyle geçti.
Sarılmalar yasaktı, mesajlar sıralandı,
Yazılanlar okundu, bir bayram böyle geçti.

Çiftçi çocuğuyum tarlada izim,
Anam, babam birlik çalışıyorduk.
Toprağımız yoktu öyle çok bizim,
Yarıcı yöntemle bölüşüyorduk.

Bütün sermayemiz pullukla attı,

Kadın cinayetleri ulusun yüz karası,
Dolmuşa yalnız bindi bir kadın öldürüldü.
Yıllardır sarılmıyor cehaletin yarası,
Canilik ruha sindi bir kadın öldürüldü.

Sapıklar özgür ise eli kana bulaştı,

‘Olmaz olmaz’, demeyin, neler oldu görseniz,
Şeytanlarla, melekler birlikte resim verdi.
Sonra utanırsınız, ‘olmaz bunlar’, derseniz,
Kibirliyle, yalaklar birlikte resim verdi.

Yediveren gül açtı dikenin yamacında,

Soyguncunun ışıkları,
Yanıyorsa bir mum yakın;
Haramlara kaşıkları,
Banıyorsa bir mum yakın.

Kim çalıyor paraları,

Ozan İsa Oğuz ruhun şad olsun,
Birsen Oğuz Erdinç izinde bugün.
Sazıyla, sözüyle yerini alsın,
Yolunda yürüyor kızın da bugün.

Okullu müzisyen notayı bilir,

Deprem vurdu ülkeyi, hepimiz kenetlendik,
El ele veriyoruz, biz bu zoru aşarız.
Kardeşi kurtarmaya tüm ulus niyetlendik,
Umudu görüyoruz, biz bu zoru aşarız.

Kurtuluş Savaşını nasıl başarmış isek,