Beni arayan gözlerini gördüm,
Sokak boyu
Bir oraya bir buraya koşarken sen…
Görmesem daha iyiydi.
Geçip giden zaman,
Kaçıp giden insan,
Yarım kalmasıdır aşkı ölümsüz kılan.
Kavuşamamak,
Kavuşup da ulaşamamak…
Her an yanındayken gözleri,
Uzatıp elini, dokunamamak…
Ölüm, ölüm, ölüm…
Neden hep ölüm?
Görüp de farkına var diye
Yaşadığın günün.
Her nefeste azalırken yavaş yavaş
Geçip gidiyor günün.
Özlem kemiklerine sızmışsa eğer,
Acıdır o artık.
Fayda gelmez o insandan,
Ne kendine ne sana…
Rüzgârlar esiyor deli deli.
Giriyor gönlüme bir peri.
Bir kuş gibi atan kalbim
Duracak sanki.
Gecenin sessizliğini bölen
Kalbinin sesi,
Ruhunu besle ilk önce,
Güneşle, ayla, denizle…
Yakamoza değsin ellerin,
Suyu hisset bedeninde.
Hafif tatlı bir rüzgâr
Yüzünde dolaşırken,
Bu bir rüya…
Her gece görüp
Her gün aynı güne uyanmak gibi oysa…
Küçük dünyamda attığım büyük adımlar,
Altından kalkamadığım yükler var.
Her gece aynı rüyaya uyuyup
Sabrı mı öğreniyoruz, yoksa
Sınanmayı mı bu hayatta?
Öğreniyoruz
Kimimiz sabrı
Kimimiz sınanmayı…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!