Her bahar, her ilkbahar,
İlk defa baharı yaşar gibi
İçimde bir heyecan…
Patlayan tomurcuklar gibi
Yüreğim sanki.
Toprağın uyanışı,
Her şey yarım kalır bu hayatta;
Bazen içtiğin su,
Bazen bölüştüğün ekmek,
Ya da yediğin yemek…
Ya da bir mektup, uzun uzun yazdığın,
Ulaşmasından emin olmadığın…
Böyle mi olacaktı bizi bırakıp gitmen?
Hiç büyümedik ki biz annem…
Uçtuk yuvadan, çocuklarımız oldu,
Güçlendik.
Ama biz hiç büyümedik ki annem…
Bizi böyle yalnız,
Hoşça kal hayat, hoşça kal…
Geride kalanlara elveda…
Belki bir gün, başka bir dünyada
Buluşuruz aşkla.
Ruhlarımıza yüklenmiş bedenlerimizde
Misafiriz aslında,
Geçip gidiyoruz bu hayatta.
Varsa, kalır geriye
Sadece hoş bir seda…
Hiç kimse için hüküm koyma bu dünyada;
Gün gelir her şey değişir,
Gün gelir insan değişir.
Canım dediklerin kalmaz canda.
Kanım dediklerin dökülür damla damla.
Vardır herkesin bir zamanı,
Bir adım var benim,
Hatta iki tane.
Nüfus kütüğüm…
Ama yok ki bir kimliğim…
Çocuk, yetişkin, büyük
Ya da sevgili, eş, sırdaş…
Bir his var içimde:
Gidip de dönmeyecek gibi,
Rahata erecek gibi,
Huzuru bulup
Mutluluğa ulaşıp
Hep orada kalacak gibi…
Kızgın sıcak kumlardan
Serin suya değince,
Gökyüzüyle buluşan deniz
Ruha nefes üfleyince…
Sakin, dingin, derin bir huzur
İliklerimize işleyince,
Nasıl bir kaçış
Nasıl bir vazgeçiştir
Bir şehri arkana bile bakmadan terk etmek?
Bir yaşamı, anıları silmek…
Hafızana kazıdığın anıları
Teker teker yok etmek…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!