Biraz ürkek, biraz çekingen
Ama içten içe cesur…
Nasıl da gelmiştim yanına.
Yüreğime dokunan ellerin,
Yılları, yolları anlatan sesin,
Bakıp bakıp da
Kopup geldin memleketten
Daha çocuk yaşta
Denedin uğraştın
Her ne iş olursa
Çıkardın ekmeğini taştan
Namusunla, hakkınla
Bir bataklığa saplandığında
Seni kurtaran,
Ne bir insan ne de bir dal…
Kendi gücündür oysa.
Batıp gitmemek
Yitip de ölmemek için…
Yüreğini koymalı insan her şeye,
İşine, aşına, eşine…
Katmer katmer tomurcuklanır
O zaman dünya.
Doğar her bahar yeniden,
Gül bahçelerine
Hiç kimsenin
Ama hiç kimsenin
Sonsuza kadar var olmayacağını bildiğim halde,
Senin hep olacağın hissi…
Nasıl bir güvendi…
Aklıma geldiğin zaman,
Gökyüzüne zıplıyorum.
Bulutlarda dolaşıp
Evrene uçuyorum.
Sesini duyduğum zaman,
Daha çok özlüyorum.
Elbet bir gün…
Bir gün elbet gülecektik.
Belki yine beraber,
Belki ayrı yollarda,
Ama kalpler hep bir…
Biz, bizi düşünerek gülecektik…
Onun sevdiği biri ile konuşursun,
Dalar gidersin anılara.
Sanki dönmüş gibi,
Sanki hiç gitmemiş gibi…
Bazen yaşamı abartmalı insan…
Nefes nefese kalmadan,
Yürek durmadan,
Yaşanmıyor ki bu hayat…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!