Annem!
Çok sevmelerin kadınıydı…
Menekşeleri, zambakları,
Yüzlerdeki gülümsemeyi,
Denizdeki maviyi,
Gökyüzündeki bulutu,
Bazen yerler,
Bazen dünyalar değişir.
İnsanlar değişir,
Dönüşür,
Yaklaşır, uzaklaşır.
En doğru mesafedir denge,
Kırık kanatlarıyla uçmaya çalışan
Bir kuş gibiyim.
Sanki gökten üç elma düşmüş de
Dileklerimi diler gibiyim.
Her nefes bir can,
Yüreğimde bir heyecan,
Minik bir serçe gibi atar kalbim,
Olur olmaz
Dolar gözlerim.
En büyük varlığım,
En büyük zenginliğim,
Hayatın anlamı,
Yaşamın rengi,
Dünya güzellerim,
İyi ki varsınız kızlarım…
Gün doğumundan batımına,
Ay’ın her bir turunda,
Her an, her yerde aklımda…
Var mı yok mu belli değil aslında.
O yâr ki diyar diyar uzakta…
Kalbim ellerinde, biliyor oysa.
Gönül gözüyle görüp
Dünya gözüyle görememek,
Kokusunu bilip içine çekememek,
Gülüşlerinden öpmek isteyip
Yüzüne dokunamamak,
Sımsıkı sarılmak isteyip
Hüzün varsa her gülüşün sonunda,
Güleceksin her hüzünden sonra.
Belki bugün,
Belki bin yıl sonra…
Ama güleceksin en sonunda…
Yarına güleceksin.
Ey aşk!
Sen varsan eğer,
Doğ gönlüme,
Dol yüreğime!
Her nefesim, her anım,
Gecem, günüm, yarınım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!