Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Chiron–
Chiron–

ne zaman dağlarıma gelsen, kahramanım olursun..

  • kelimelerin büyüsü24.07.2020 - 12:31

    Ve gördük ki mekan değildir, zamandır önemli olan…
    Ve lakin o da değildir, eylemdir önemli olan…
    Ve o dahi değildir kalb olmadıkça…

    Zarif insanlar, zarif sözler söylerler….

  • üç şey24.07.2020 - 12:24

    görünmez olmak
    ali baba’nın hazine mağarasına dalmak
    sonrası bana kalmak :))

  • düş yorgunu24.07.2020 - 12:18

    ağaçların gölge verdiği yerde
    gölgelerin de ağaç vereceğini sanarak
    su kıyılarına söğüt ağaçları dikiyorum
    benim yaptığım düş değil

  • kamyon yazıları24.07.2020 - 12:13

    doktor değiliz ama hastamız çookk :))

  • vefa22.07.2020 - 23:09

    sezar’ı kahreden, brütüs’ün hançeri değil, vefasızlığıydı…
    bir devedikenine sevgiyle konan serçenin, kanatları kan revandı..
    ne 40 yılı, içtiği kahveyi 1 dak. sonra unutana çikolata yerine siyanür revaydı :))

  • sanatçı olmak22.07.2020 - 23:06

    ‘’gerçek sanatçının’’ belagât’a ihtiyacı yoktur…
    ayıracak zamanı da..
    âyinesi iştir kişinin lafa bakılmaz misali O’nun ürettiği eser , zaten anlatmak istediklerinin bir yansımasıdır :)

  • mai22.07.2020 - 23:02

    Hiç yoksa 1 kere gel artık..
    Gel ki, gözüm gibi koruduğum emanetini teslim edeyim sana… zira taşımaktan omuzlarım nasır tuttu ve gelmediğin yollar acı ve özlem yarası..
    Yoksa bir mâi eylem midir dönmemek, yahut kaçış, yahut altın vuruş mu…bil ki asil at, en zor denizlerin en zor dalgalarında, yegane sırdaşı olan hüzünlere yoldaş….

  • düşünmek21.07.2020 - 20:04

    İnsana 'verilmiş' en önemli haslettir..Düşünebilmenin nekadar büyük bir nimet olduğunu en çok, düşünemeyenleri görünce anlarsınız.
    İnsan derde düşmeye görsün hele o vakit gelir meydana düşünce..
    Ya düşünemeyenlerin hali nedir, nicedir?
    Hiç keder dert, tasa yoktur onlara..seçim size kalmış..

  • denemek21.07.2020 - 20:03

    haydi deneyelim...
    bu deney elim mi yoksa selim mi bir görelim :)

  • Pencere21.07.2020 - 20:01

    Bir pencere, bakmaya
    Bir pencere, duymaya
    Bir pencere, yeryüzünün yüreğine ulaşan tıpkı bir kuyu gibi
    Tekrarlanan mavi şefkatin enginlerine açılan.
    Yalnızlığın küçücük ellerini
    Cömert yıldızların verdiği gece bahşişi kokularıyla
    Dolduran bir pencere
    Belki de konuk etmek için güneşi şamdan çiçeklerinin gurbetine
    Bir pencere, yeter bana..
    Furuğ Ferruhzad