© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
seviyor sevmiyorlar yüzünden kıymadık mı zaten o masum papatyalara....
yolda yürürken kırılan ayağı arkadaşının alçıya almasına izin verdiğinde onun istediği yazıyı da yazmasına müsaade etmiş oluyoruz bir şekilde.
o yüzdendir ki;
dediğin üzere ,, Gönül ancak güzel görene, güzel konuşana, güzel saklayana açılır. Onlara da ehl-i muhabbet denir. '' insanlar denk gele ve çoğala, dünyanın şifalanmasına ihtiyaç vardır.
sevgi ve iyilik her şeyi iyileştirir.
Gönül sır'dır dermiş eskiler.
Olur olmaz herkesle her şeyin paylaşılamayacağına dair bir şifre sanki.
Çünkü insanoğlu ayıp arar,kusur arar. senin üzüntün onun neşesi olur.
Gönül ancak güzel görene, güzel konuşana,güzel saklayana açılır. Onlara da ehl-i muhabbet denir..
yol üstünde hayal kamplarında
kırılan her şey halı altına süpürüldü.
Ruhgöçüne inanıyor musun?" diye sordu Küçük Ejderha.
Büyük Panda esnedi. "Her günün her dakikasını geride bırakıp sonra yeniden başlayabileceğimize inanıyorum."aln
Ben her Eylül
Biraz Attila İlhan olurum.
Mecbur kalırım sana, sen bilmezsin.
Sonra aklıma bir Cemal düşer,
Bir şiir ısmarlar bana, konuşuruz Eylül’den.
Sen bilmezsin kaç Didem çıkar içimdeki ahlar ağacından.
Gölgesine razı bir fesleğen olurum onunla.
Yüzüme yüzüme vurur geç kalmışlığımı,
Otuz beş yaş şiiriyle Cahit Sıtkı.
Sonra fısıldar usulca kulağıma bir Orhan Veli,
Beni bu güzel havalar mahvetti.
Ben her Eylül
Biraz sen olurum
Biraz ben
Biraz onlar…
İnan Durak Taş
Bezminde hazân olmayacak neş'e dilersen. Âlemle fenâ bulmayacak câna gönül ver.
Saygılarımla
Bu yol yalnızca senin,
Başkaları seninle yürüyebilir.
Fakat hiç kimse senin için yürüyemez.
Mevlana Celaleddin Rumi
Bana kendi ellerin ile çiçeklerle dolu bir dünya oluşturup sonra o dünyayı başıma yıkışını asla unutmayacağım..
kış gelince, gölge veren ağaç unutulurmuş,
bir çok sey gibi, çokça bir çok şey gibi.
fakat desem ki;
sen HARIÇ.!
Her akşam arardı Mirza'nın babası ekmek lazım mı diye fakat o akşam aramamıştı. Annesi Mirza'ya seslendi. Ekmek almak için yolcu ederken ne yaptın anne diye sordu Mirza annesi tavuk yaptım deyince ohh dedi. Karnı çok acıkmıştı.
Yakındaki markette ekmek bitmiş parkın karşısındakine gitmesi gerekiyordu. Parktan geçerken arkadaşlarıyla şakalaştı sonra gelen arabayı fark edemeden yola attı kendini. Birden yere savruldu. O an ki çığlıkla bütün çevre başına toplanmış ambulansa haber vermişlerdi. Arkadaşları Mirza'nın annesine sesleniyordu Mirzaya araba çarptı diye Annesi parka nasıl geldiğini bilmiyordu.
Çocuğunu yerde görünce yığıldı olduğu yere neyse ki nefes alıyor ve konuşuyordu.
Babası yetişmişti ambulansa binip hastaneye geldiklerinde kafasında kocaman bir şişlik ve kan vardı.Korkudan tir tir titriyor göğsü inip kalktıkca nefes alması zorlaşıyordu.
Annesine sordu
-Anne bir daha top oynayabilecek miyim?
Annesi ağlıyordu arabadan inememişti bile kaskatı kesilmişti sol kolunu hissetmiyordu.
Tekrar sordu Mirza
-Anne beni ameliyat ettirmeyin olur mu?
-Olur mu dedi annesi iyisin bak şimdi evimize gideriz.
Mirza anne babasına döndü yine sordu
-Bana birşey olursa beni bırakmayın:(
Annesinin artık dayanacak gücü takati kalmamıştı.
Ne olacağını bilemiyor sonuç iyi çıksın diye dua ediyordu.
Doktorlar mr çekmiş ama sistem olmadığı için ne zaman yükleneceği konusunda bir fikri yoktu.10 dakikada da çıkar 10 saat sürebilir deyince Babası başka hastaneye götürdü. Orada çekilen mr sonucunu beklerken Mirza'yı ilk muayene eden doktor aradı babasını
-Çocuğunuz beyin kanaması geçiriyor diyordu
Aklı almıyordu babasının hem kendini suçluyor hem de bu halde nasıl bırakılır bu çocuk diye hayıflanıyordu.
O hastane de yeterli değildi Mirzayı tedavi etmek için .Ambulansla özel hastaneye getirildi.
Kafasında çatlak var ve hava yapmıştı.Mirza hâlâ yoğun bakımda.
Dua ile..
29.08.2024
Gerçek yaşanmıştır
Tüm içten dualara amin sevgili Huri.
Saygılarımla
Oysa yazdığının altına adını yazmak, fikirlerine sahip çıkmak ve arkasında durmaktır. Yani cesarettir! Eğrisiyle doğrusuyla, “benim” diyebilmektir.
Atakızı
Teşekkür ederim paylaşımların için
Canı gönülden katılıyorum bu sözlerine.
Selâm ve saygılarımla
bilirim, sen benim yüreğimin içine düşen en büyük imtihansın.
duam o dur ki;
mükafatım olasın.!
Hazır yeri gelmişken şunu da bu sayfada söylemek istiyorum.
Geçmişte yazdıklarımın altına adımı yazmam kibirlilik ya da hadsizlik olarak görüldü. Oysa yazdığının altına adını yazmak, fikirlerine sahip çıkmak ve arkasında durmaktır. Yani cesarettir! Eğrisiyle doğrusuyla, “benim” diyebilmektir.
Ezelden beri çoğunlukla içten ve samimi insanlar ya saf damgasıyla dışlanmış ya da deli yerine koyulmuştur. Hiç kimse bu devirde gerçek samimiyeti aramıyor. Herkes kendi sırtının ne olursa olsun sıvazlamasını istiyor. Samimi ve halis insanlar benim gibi düşünenler için ayrıcalıklı ve üstün insanlardır. Gerçek ve dünyaya malolmuş liderler de çoğunlukla bu insanlardan çıkar. Tabii çok mücadele verdikten sonra. Çünkü insanlar çoğunlukla çıkarları doğrultusunda seçim yaparlar. Gerçek dehalar da gölgede yok olup gider yani bir şekilde.çıkar savaşlarında yok edilirler. Dünyanın bugünkü durumuna bakınca bu çok net görünüyor. Bazılarımız da bu gerçeklerin peşinde yangına su taşıyan karınca misali çabalıyoruz. Ama boşuna değil inançla ve insanlık uğruna. Tıpkı geçmişte yaşamış ve toplumun yararına çalışmış mücadele vermiş atalarımız gibi.
Bir sözle bağlamak istiyorum konuyu;
“Kişi yaptığı işi, adamına göre değil, adına göre yapmalı”
Aslı Birer
"Dünya birbirini arayan ruhlarla dolu. İki satır konuşabileceğimiz, gülüşün ve hüznün kıvrımlarında birlikte kaybolacağımız sahici insana susamış durumdayız."
Kemal Sayar
Sevgi; insanı bir şeye veya bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu olarak tanımlanır.
Eğer insanların hayatına müzik ve sevgi aşılarsan onları tedavi edebilirsin.
Bob Marley
Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.
Stefan Zweig /Olağanüstü Bir Gece
Göz hoşuna gideni sever, akıl kendini anlayanı sever ama ruh kendine benzeyenden başkasını sevemez..
Tebrizli Şems
Dalgaların bir su damlasını kaldırıp kıyıya atması, denizdeki ezeli dalgalanma olayını asla engellemez; hatta denizdeki dalgalanma, kıyıya atılan damlaya borçludur varlığını.
Franz KAFKA
İbrahim İbni Edhem'e "Nasılsın" diye sordular, aşağıdaki şiirle cevap verdi:
Yamadık dünyamızı, yırtarak dinimizden.
Sonunda din de gitti, dünya da gitti elimizden...
Kalplerin Keşfi-Gazali
|Ehli irfan'dan Bir nasihat;
"İnsan iyileştirirken iyileşir, yardım ederken yardım görür, elini uzatırsa bir el uzanır, dua edip isterse, bir cevap gelir."
Söylediğinde; kalbe ve akla şifa olanı söyle. Zira;
Söz var rüzgar gibi,
Söz var ilaç gibi,
Söz var su gibi,
Söz var zehir gibi,
Söz var yağmur gibi,
Söz var ekmek gibi,
Söz var tuz gibi,
Söz var bal gibi,
Söz var kuyu gibi,
Söz var düz yol gibi,
Söz var aparır,
Söz var kötülder,
Söz var gündüz gibi,
Söz var karanlık gece gibi,
Söz var güneş gibi,
Söz var ay gibi,
Söz var gül kokusu gibi,
Söz var merhem gibi,
Söz var diken gibi,
Söz var dağ gibi durur arkanda,
Söz var kale gibi korur düşmandan,
Söz var dost eder,
Söz var düşman eder,
Söz var ondurur,
Söz var süründürür,
Söz var baş eder,
Söz var ayak eder,
Söz var öldürür,
Söz var diriltir,
Söz var kafir eder,
Söz var mümin eder.
Var git, nasıl söyleyeceğini sen düşün..!
Yazmak da anlamını yitirdi işte diğer her şey gibi usulca... Dünya mıydı bu denli karanlık olan yoksa zihnim miydi her şeyi böyle zifiriye boyayan umarsızca...
Yalnızım demeye hakkım yok zira beni yalnızlaştıran benim umutsuzca... Anlatsam da anlamazlar diyemem anlatacak kelime yok ki sadrımda...
Bazı boşluklar dolmaz bazı insanların kederi dinmez... Masal budur ve bu masal renkli değil siyah beyaz bir kederdir...
İçimde bir uçurum boşluğu var... Her kim ise bana yaklaşacak olan o uçurumdan düşer uzaklara...
İnsan insanın kurdudur derler. Ben de insan kendinin kurdudur diyorum... Bir insanı ancak kendisi bu denli mahvedebilir en nihayetinde... Geriye kalan her şey hikâye...
İnancına inandığında, başkalarının şüpheleri seni durduramaz. İnancının içerisinde şüphe de olursan, başkalarının düşünceleri seni durdurur. Böylelikle kafası karışık deve kuşu gibi hangi toprağa başını gömeceğini bilemezsin. Oku, anla ve öğren.
Yaşanılan herşey mutlak Aşk'a ulaştıran bir tecrübedir. Bizim görevimiz yaşam dediğimiz akışın içinde ilahi mesajları idrak edip içindeki manayı okuyabilmektir. Okudukça idrakimiz genişler, algılarımız açılır ve netleşir. Yaşamımız boyunca binlerce mesaj geldi ve gelmeyede devam ediyor. Biz talep ettik, O gönderdi.
Her kalp Hakikati bilir, ancak birtek hatırlayan kavuşur. Kavuşan, Aşk'ın ta kendisi olur..
..
Ne tam'ım ne eksik, ne varım ne yok.
Bir şeyler var ama çok şeyler yok.
Bir bilmecenin içerisindeyim, çözebilirsem ne âlâ…
Az evvel bir söze denk geldim.
Beni bana getiren.
-Muhabbette rızıktır kızım. Kâbiliyetinizin keşfini Allah’tan isteyin. Sahibinden kendinizi talep edin.
Kendimi istiyorum Rabbimden, yaratıldığı maksat uğruna, çaba sarf edebilmek için özümü talep ediyorum…
Bir oraya, bir buraya koşturuyorum, nerede rıza, nerede ve nasıl tam bilmiyorum ve gâmlanıyorum.
Arıyorum,
Ararken bazen düşüp kalkıyorum ama olsun hatıralar biriktiriyorum.
O’nu bulmak için düşüyorum, O’nun hayaliyle kalkıyorum.
Bu yol çetin fakat akıbeti hayr olan bir yol diyorum.
Yoldaşlarıyla, yolunu buldursun Rabbim.
Saygılarımla
Ömrünü nasıl tükettiysen burada
Bu köşecikte
Öyle tükettin demektir
Bütün yeryüzünde de.
Konstantinos Kavafis
?si=QbABIMz5wMPUWbjr
Biz bir çölün ortasında insanlık çiçeğinin yitik tohumlarını arayan yaralı bahçıvanlarız.
Nurullah Genç