Bir MFÖ şarkısı dilimde
“Leyla’dan geçme faslındayım
Mevlâ’yı bulma yollarında
Majörler tükendi
Minörlere yolculuk
Buselik makamına”
Mora çalan bir rengi vardı ruhunun
Sanki bir ‘unutma beni’ çiçeğiydi
O minicik zarafetiyle olur olmaz yerde belirip
Şefkati herkesi sarıverirdi
Naifliğin on para etmediği bu dünyadan
Parmaklarının ucunda bir kadın geçti
Haklısın
Daha o kadar büyütemedim içimi
Belki bencil bir sevgi benimki
Hatta Musevi
O, seni görmek istedi
Ben de bir el, bir omuz istiyorum
Sabah anne evinde uyanmakta
Anne sohbetiyle içilen kahvede
Bahçedeki gülün yaprağında biriken
Yağmur damlalarında saklı belki de
Denizlere çıkan sokaklarda mutluluk
Yağmur hiç durmadı
Saçma sapan bir odadayım
Bu odaya ruhum hiç sığmadı
Huzursuzluğumlayım
Biliyorum bütün sorun: “Oda”
Başka bir oda düşlüyor ruhum
Birlikte bir hayat kuramayan eş ruhların
Duygularında birleştikleri ortak bir evleri vardır aslında
Bazen özlemek birleştirir onları
Bazen aynı rüyada buluşarak zuhur eder bu birleşme
Bazen teninin ürpermesi aynı anda, aynı rüzgârda
Rüzgâr değil sanki, eş ruhunun elidir değen
Öylece durup bakışıyoruz
Öylece susup bakışıyoruz
Bakışlarımız sabit
Dudaklarımızı sıkmışız
Biliyoruz
Birimiz bir şey dese…
İçimde çok büyük bir özlemek duygusu var
İnsanın kalbinden isimler geçiyor önce, böyle zamanlarda
Bir kayıp yaşamışsan önce onun adı
Uzakta sevdiklerin varsa, yaren… dost… onların adları
Ama değil
Öylesi değil
Bir özlemek halidir bu
Hırçınlaşırım birden
Derdim de dermanım da sen iken…
Bir özlemek halidir bu
Sitemkârdır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!