Kaç omuzda izi var başının?
Sırtını kaç göğüse dayadın?
Ahh be kadın
Ah canım kadın
En sonunda anladın
Ne Leyla’nın aşkı kaldı elimizde
Ne de büyütebildik yüreğimizi, Mevlâ’nınkine erebilsin diye
Biz ederinden fazla sevdikçe
Ederimizden az’ı bile değmedi yüreğimize
Bi yerlerde kaçtı denge
Doğru saydıklarınızla yaşadığınız huzursuzluğu
Bir de üstüne huzur gibi lanse ediyorsunuz ya
Bu samimiyetsizlik çok fazla
Yanlış saydıklarınızla yaşadığım huzuru
Sizin duvarlarınızda kıramam daha fazla
Aynı gökyüzü altında yaşıyoruz
Aynı dolunay’a bakıyoruz
İşte Dünya bu kadar küçük sevgili..
Ayrı yataklarda uyuyoruz
Aramızda hem kilometrelerce
N’apar insan?
Size hiç oldu mu?
Domino taşları gibi etrafınızdaki herkes birer birer düştü mü?
Hem de hepsi üst üste!
N’aptınız?
N’apar bir insan, merak ettim.
“Dur!” diyor dünya
Herkes bir ağızdan sesleniyor: “Dur!”
Hani olur ya
Okuduğun kitapta bir satırdır o
İzlediğin filmde bir sahnedir
Bir eşik nasıl atlanır?
Bir kabuk nasıl kırılır?
Onca rol, onca giysi nasıl çıkartılır?
Sizin yerinize cevabını kimsenin veremeyeceği sorular vardır.
Kimse duymaz içinizde kopan fırtınayı
Şimdi sen beni aldın
Bi yerlere götürdün
Zaman içinde yolculuk gibi
Nereye diye sorma
Sadece bil ki sevgili
Götürdüğün yerde beni yalnız bırakırsan
Gece herkes herkese aşık olabilir
Herkes sevgili olabilir
Bu, gecenin şân’ındandır biraz da
Bardaki adamı da sevebilirsin,
banktaki adamı da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!