Necdet Evliyagil Şiirleri - Şair Necdet ...

Işık mı arıyorsun?
- Bulamazsın..

Toprak mı istiyorun?
- Koparamazsın..

Sevinçler-kederler
Gözyaşının içindeler..

Ümitler-haberler
Sesin derinliğindeler..

Güz yağmurları
Karanlık bulutlardan sarktı;
Güneş’in ölgün ve üzgün
Işıklarını ıslattı.
Ekim ayının sert rüzgârları,
Islanan – yıkanan

Dallarından ayrılmış
sararmış,
kuru yapraklar;
Gök boşluğunca
dağılmış,
parçalanmış

Yol
Yola açıldı
Rahatladı..

Dal
Çiçeğe takıldı

Bırak,
Çiçek açsın
Bu taze tomurcuk…

Bırak,
Dalında kalsın

Ilık bir akşamın engin serinliğindeydik,
Boğaziçi’nin o cennet bahçelerindeydik.
Pembeden lâciverde koşan akıntılarda,
Gölgelerle kucaklaşan eski günlerdeydik…

Çocukluğumuzden arta kalan unutulmaz

Ölüm
Bir gün çağırırsa seni,
Gitmek istemezsin belki,
Dilesen de, dilemesen de:

- Hayır, diyemezsin..

Yollarda beklemişiz
Gelmiş-gelmemiş;
Yollar inişli çıkışlı..

Evlerde konaklamışız,
Kapılı-pencereli,

Ömrüm, bir güldür solan.
Gamdır içime dolan,
Hûlyamın elleridir
Her an ruhumu yolan..

Yakût gölgeli hüzün,