Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Ey Dost! ..

Her insana ve her şeye,
hak ettiği değeri vermeyi ihmal etme.

İzzet sahibi insanları ağırla.

Tarihe düşülen notlar,
Olsaydı keşke, edeplice! ..

Harfler hep masum,
Kalem mahcubun elinde olunca!

Neyine güvenirsin, nedir bu kibir gurur,
Her kes ruhunda gizli, olan manayı okur.
Kimse inanmaz sana, boşuna hiç yorulma,
Hak etmediğin tahta, kurulup ta oturma.

Öz benliğin bir tezgâh, karakterin malzeme,

Malın hayırlısı!
Çok olup,
Bolluğuyla azdırmayan!
Arkasından gezdirmeyen!

Kıt olup, Azlığıyla

İki şeyi biz aldık, mülkü malikten çaldık,
BEN deyip çıktık öne, yolda şaşırıp kaldık.

Yok, iken bir şeyimiz, BENİM diyerek aldık.
Ne ben vardı, ne benlik, biz orada aldandık.

Zafer bir yalandır, herkes mağduru,
Korunmak istenen, zulmün gururu,
Söndürür, gözlerde, nuru, süruru,
Gönülden diyelim, savaşa hayır.

Kim kimi öldürür, var mı bir derdi,

Zalimden merhamet beklemek.
Ona yaptığı zulmün zevkini yaşatıp,
mutlu olmasını sağlamaktan başka ne işe yarar? ?

Zalime zillet gösteren,
izzet ve onurunu kaybettiğinden

Yunus ilahi aşka, sembol olmuş kutlu kul,
Kendini aşka salıp, sahte benlikten kurtul,
Gir aşkullah bağına, aşk kemendiyle tutul,
Boynunda zincirinle, satıl aşk pazarında.

Kâinat bir korodur, söyler aşk türküleri,

Allah’tır insanda, aşkı yaratan,
Gönülleri, sevgisiyle, donatan,
Mahluka takılıp, od da yakılan,
Gafletin sarhoşu, deli değilem.

Bahçelerde açan, şu güzel güller,

Hilkat bir sır yumağı, çözde çözebilirsen,
Her şey açık ortada, gör de görebilirsen.
Tüm yollar ona gider, yoluyla yolcusuyla,
Yolculuk zor gelirse, dön ki dönebilirsen,

Çocukluk yıllarımız, fark edilmeden geçti,