Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Bismillahirrahmanirrahim

10- Kalplerinde hastalık vardır. Allah da onların hastalığını arttırmıştır. Yalan söylemelerine karşılık onlara elem verici bir azab vardır.

İnanmamak hele inanmadığı halde inanıyormuş gibi davranmak, kişinin önce kendisine saygısızlık; Sonrada çevresine karşı işlenmiş iğrenç bir suçtur.

Bir hayat bırakıp, mazi yurduna,
Bak bugün ellerim, boş gidiyorum,
Ömrümü tükettim, bir hiç uğruna,
Kalmak için hala, direniyorum.

Bilmedim, günlerim, nerede geçti,

Sevene cefayı, reva görene,
Muhabbet sunana, eza edene,
Ardına bakmadan, geçip gidene,
Bunca fedakarlık, bilmem ne diye.

Her şeyi hak edene, verelim derim.

Gözler fark etmezler, aşkı sevdayı,
Bırak sürüp gitme, kuru davayı,
Islah eyle kurtul, nefsi hevayı,
Nefse köle olan, kurtulmuş değil.

Çöller vaha olur, mecnun gözünde,

Dostlar dostu adına,
Dostluğumuz Yarına,
Orda hak didarına,
Diyelim gel İllallah,

Yücelerin yücesi,

Gönül dosttan yana, gider mi sandın?
Ağyara bel bağlar, dost bildiklerim.
Severek gönlümü, vererek kandım,
Beni sever sandım, dost bildiklerim.

Dosta inanarak, ben nara yandım.

Görmedin halimi, bakmadın bana,
Ben nasıl aşkımı, söylerim sana.
İster inan, ister, inanma buna,
Görünen odur ki, halim perişan.

İnsan bu yanılır, uzakta arar,

Acılar olgunluk sebebi derken,
Beklenmeyen günler gelir pek erken.
Cansız tahta ata, binip giderken,
Bu yolun sonu, pek acı dedim.

Sanki bir rü-yadan, uyanmış gibi,

Geçeriz biz, yardan serden,
Hak kelamı, düşmez dilden,
Geri kalmaz, gelen elden,
İman, İslam, İnsan için.

Söz vermişiz biz haşre dek,

Bu hasretim sanadır, bir başka sevda haram,
Sana vuslat olmazsa, hep kanayacak yaram.

Her nimet bende borçtur, yok ödemeye derman,
Bu can yolunda kurban, yeter ki çıksın ferman.