Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Karanlık bitti semadan güneş doğuyor,
Nurun yumağını, küfrün üzerine sar.
Güle aşık bülbül, vuslat şarkısı okuyor.
Karanlığa alışık yarasalara yas var.

Olaylar birbirin ardınca gelir,

Uyan artık, bu uykudan,
Yolun sonuna varmadan,
Hakka yönel biraz dayan.
Her yolun bir sonu vardır.

Kanma nefsin yalanına,

Değerli Kardeşim.
Yazıma göstermiş olduğunuz ilgi ve değerli yorunuz için teşekkür ederim.

Bir mümin kardeşim olman beni ziyadesi ile memnun etti.
Müslüman senin de beyan ettiğin gibi zulmü durdurmayı,
adaleti hakim kılmayı hayatının gayesi bilen insan demektir.

Düşmana yakışır, kalleşlik zulüm.
Yiğide yakışmaz, gaflette ölüm.
Fitneye aldanma, ne olur gülüm.
Düşmanı haline, güldürme nolur.

Çalış geç herkesi, arkada kalma,

Ey Dost! ..

Her insana ve her şeye,
hak ettiği değeri vermeyi ihmal etme.

İzzet sahibi insanları ağırla.

Tarihe düşülen notlar,
Olsaydı keşke, edeplice! ..

Harfler hep masum,
Kalem mahcubun elinde olunca!

Neyine güvenirsin, nedir bu kibir gurur,
Her kes ruhunda gizli, olan manayı okur.
Kimse inanmaz sana, boşuna hiç yorulma,
Hak etmediğin tahta, kurulup ta oturma.

Öz benliğin bir tezgâh, karakterin malzeme,

Malın hayırlısı!
Çok olup,
Bolluğuyla azdırmayan!
Arkasından gezdirmeyen!

Kıt olup, Azlığıyla

İki şeyi biz aldık, mülkü malikten çaldık,
BEN deyip çıktık öne, yolda şaşırıp kaldık.

Yok, iken bir şeyimiz, BENİM diyerek aldık.
Ne ben vardı, ne benlik, biz orada aldandık.

Zafer bir yalandır, herkes mağduru,
Korunmak istenen, zulmün gururu,
Söndürür, gözlerde, nuru, süruru,
Gönülden diyelim, savaşa hayır.

Kim kimi öldürür, var mı bir derdi,