Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Ey gönüller sultanı sen sefa geldin.
Kutlu olsun insanlığa, dünyayı bir daha teşrif edişin.

Her asrın çorak topraklar gibi çatlayan dudaklarına,
Firdevs cennetinin havz-ı kevserinden bir kadeh muhabbet şerbeti sunduğun gibi,
şu asrın yanmaya yüz tutmuş ciğerlerini serinletmek için

Kimler sağa, kimler sola savrulur,
Ölmem diyen, tazelerde devrilir,
Açık gibi duran, yollar çevrilir,
Aşarım diyenler, varır mı bilmem.

Koşuşur durmadan, sabah ve akşam,

Canıma can katsan, istemem seni.
Çünki hep horladın, durmadan beni
Kalbime vursan da, aşk hançerini,
Seni vicdanına, bırakıyorum.

Bir zamanlar sana, gönlümü verdim.

Hasretinle yaşanır mı, sordun mu?
Ne haldeyim şu halimi, gördün mü?
Özlüyorum, sen rüyama girdin mi?
Vefasız, bir veda etmeden gittin.

Sevgimiz, sığmazdı yüreğimize,

Yollarına düştüm, Kara sevdayla,
Yollar uzun, yollar çetin, ben garip.
Coşkun derelerden, karlı dağlardan,
Yollar yokuş, dere deli, ben garip.

Sordum haberini, göçmen kuşlara,

Sevgi Allaha has, verilmiş duygu,
Gerisi sadece, sanal bir kurgu,
Yüreğinde tüter, hep burcu burcu,
Sen gönlüne başka sevgi bırakma,

Namaz miracındır, secde yükseliş,

Camiyi bombala, uçağı düşür,
Bumu vatan borcu, bumu vazife,
Sınır boylarında, evladım üşür,
Bumu vatan borcu, bumu vazife.

Dış tehdit camide namaz kılan mı?

Zalim galip gelse de, mağlup olacak bir gün.
Sen haklı kalmaya bak, hayat zalime sürgün.

Nerde firavun, nemrut, yok olup gitmedi mi?
İbrahim ve Musa’lar, zafere ermedimi?

Allah yolunda ölen, ölümsüzlüğe erer.
Şehadet şerefiyle, doğru cennete girer.
Ne mutlu o kimseye, Allah yolunda olur.
Din, vatan, namus için, ölüme meydan okur.

Şehit ne mutlu sana, nasip olsun banada.

Ben var isem Allah var, varlığına delilim,
Bilmeyenlere cahil, görmeyene kör derim.

Her şeyde var kudretin, sayılmayan izleri,
İman etmezse gönül, göremez ki gözleri,