Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Geçmiş ile gelecek,
Tülleniyor bir anda.
Ben yaşıyorum sandım,
Bu zaman ve mekânda.

Uyanıverdim bir an,

Fani aşklardan bıkmadan, âşık oldum deme gardaş.
Şan-u şöhretten geçmeden, âşık oldum deme gardaş.

Yanmaz isen kerem misal, Leyla’dan Mevla’ya visal,
Etmez isen terki diyar, âşık oldum deme gardaş.

Sıcaklığın,
İçimde bir kor,

Tüm soğuklardan,
Koruyor beni,
Anne.

Kul olmayı unuttu nefs,
İstediği, adi ve pes.
Kesiliyor artık nefes.
Gafletten kurtar Allah’ım.

Hataları doğru sandım.

Değerli Dostlar.
Maddi veya manevi, Beşeri veya ilahi,
Arızi veya semavi beklentisiz, amaçsız bir iş veya davranış olabilirmi?

Kulağa hoş gelen her sözün mantıklı olduğu düşünülebilirmi?

Ey gönüller sultanı sen sefa geldin.
Kutlu olsun insanlığa, dünyayı bir daha teşrif edişin.

Her asrın çorak topraklar gibi çatlayan dudaklarına,
Firdevs cennetinin havz-ı kevserinden bir kadeh muhabbet şerbeti sunduğun gibi,
şu asrın yanmaya yüz tutmuş ciğerlerini serinletmek için

Kimler sağa, kimler sola savrulur,
Ölmem diyen, tazelerde devrilir,
Açık gibi duran, yollar çevrilir,
Aşarım diyenler, varır mı bilmem.

Koşuşur durmadan, sabah ve akşam,

Canıma can katsan, istemem seni.
Çünki hep horladın, durmadan beni
Kalbime vursan da, aşk hançerini,
Seni vicdanına, bırakıyorum.

Bir zamanlar sana, gönlümü verdim.

Hasretinle yaşanır mı, sordun mu?
Ne haldeyim şu halimi, gördün mü?
Özlüyorum, sen rüyama girdin mi?
Vefasız, bir veda etmeden gittin.

Sevgimiz, sığmazdı yüreğimize,

Yollarına düştüm, Kara sevdayla,
Yollar uzun, yollar çetin, ben garip.
Coşkun derelerden, karlı dağlardan,
Yollar yokuş, dere deli, ben garip.

Sordum haberini, göçmen kuşlara,