Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Zalim galip gelse de, mağlup olacak bir gün.
Sen haklı kalmaya bak, hayat zalime sürgün.

Nerde firavun, nemrut, yok olup gitmedi mi?
İbrahim ve Musa’lar, zafere ermedimi?

Allah yolunda ölen, ölümsüzlüğe erer.
Şehadet şerefiyle, doğru cennete girer.
Ne mutlu o kimseye, Allah yolunda olur.
Din, vatan, namus için, ölüme meydan okur.

Şehit ne mutlu sana, nasip olsun banada.

Ben var isem Allah var, varlığına delilim,
Bilmeyenlere cahil, görmeyene kör derim.

Her şeyde var kudretin, sayılmayan izleri,
İman etmezse gönül, göremez ki gözleri,

Kapattım her şeye, gönül kapımı,
Çalmayın ne olur, açamam artık.
Helal ettim eşe, dosta hakkımı,
Topladım yükümü kalamam artık.

Elimde ne var ki, geçen yıllardan,

Hakikat hayalle, yeşerir büyür,
Önüne her şeyi katar, götürür,
Baksana Azrail, ardınca yürür.
Gören basirettir, göz değil elbet.

Şu fani dünyanın, her şeyi yalan,

Hiç düşündünüz mü?

Bütün varlıkların bir çakmak taşından çakan kıvılcım gibi, yüce yaratıcının ol emriyle start alarak bir anda ortaya çıktığını!

Hiç düşündünüz mü?

HADİSLERDEN BİR DEMET

Nefsini et terbiye,
Haya haktan hediye,
Çıkma sakın çizgiden,
Dönemezsin geriye.

Yollar yenilense, taşlar döşense,
İnan ki aramam hiç, umutlanma.
Şehir değil belki, vatan süslense,
Silindin artık sen, hiç umutlanma.

Takvimler yeniden, blok assa da,

İstemiyorum sizden, şatafatlı bir mezar,
Daracık bir yer olsun, fazlası neye yarar.

Çelenkler sizin olsun, göndermeyin ne olur,
Bana faydası olmaz, sizden hesap sorulur.

Ma-i tensim havzından, aşk şerab-ın nuşedüp,
Nale-i giryanıma, seni sazende yazdım.
Dıl-i derun kasrımın, sana ait tahtına,
Kalemi kader ile namını sultan yazdım.

Nedir ey mah, nedir bu cevr-u cefa,