Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

yonttukça sonrası aynı
tunç kıyımı zaman ona hasret
dillenmeyecek nasıl olsa


nasıl örselenirse biraz daha yakın

............Dolunay sularıydı

Duyumsadım aynı gülüşün
tuvaldeki adımlarını
o ulu cazibenin endamını
Saklambaç oyunlarındaki yıldızların

ört karşı kıyıları,ateşlere
karanlık serpilir,dolunay yalnızlık içer


hiç yoktan bir yıldız gül kokar
ıpılık sevişmelere açılır koynumuz

belki uzak duruş, belki bilinçli bir bekleyiş
beyazına özlem duyduğum kavuşmalara


yeşilin türlü tonları ve illa da gök mavisi
birlikte karışarak

Çoğaldıkça günahlar
geceleyin odalarda
Hoş tutulmalı zaman
Serince rüzgarları
Oyalar tül perdeler
uyur

biliyor musun
sihirli bir saldırganım ben
bundan olsa gerek
sevdalanışım / duyguları çözme merakım / ve risk alışım…

''Acının sınırı vardır ; ama korku sınır tanımaz.''
PLİNİUS
En dayanılmaz korkular için sevebilmek de var seni. Bir prangaya rıza göstermek bu olsa gerek.
PLATON değilim ki ben ''Korku köleliktir'' diyeyim.
-Duygusaldım!
Nasıl da donuk bir savunma ; boşu boşuna tekinsiz kodlama.

sisle dumanlanmış akşamda geldin
sesin,kokun,tenin,ellerin yine
aynı karede


yeşil gözlerin

-Görüyor musun,pembe çiçeklerle donanmış şeftali.Demek ki erkenden bastıracak bu yaz.
Hoşuna gittiyse bu giriş,birlikte sürdürelim mi öyküyü?
-
-Niye?

delilik tsunami atışları sunu bezginliği
mavimsel öykünüşler ve hep yalancı güz


balıklama dalış felsefeye
dirim yapay sığınış demode kanama söylentisel ölü