Necdet Arslan Şiirleri - Şair Necdet Arslan

Kavından sıyrılıyor
Sonra usulca uzanıyor
ufka doğru imbat

Güz şımardı
Ağlamaklı aşkların resimlerini

"Gözlerimden koparıyor seni sitemin...
İnce diken sızı vermez oldu çoktandır.
Açma bohçanı artık...

-------------

Neden dolaşır durursun o küçük bahçelerde.
Gölgeleme patikaları,usancını düşürme adımlarının
Vallahi tatmin etmez seni bu yapboz oyunu.

Tanımlanamaz bazı eylemlerin nedeni…

Biz seninle hiç yolda olmamıştık ki zaten...

Yalandan; çürümüş,çok çürümüş bir düşü alnına öykü diye yazıyorsun...

Özlüyormuş gibi yapma.
O giz , o ölümcül ego,o yol yordam bilmez bekleyiş yakar seni.

Yenilme.

Yalın bir olumlamayla yanıt vermeyi silersin bilincinden.

Yüzeyselliğin cirit attığı bir evrende,popülizmin yönlendiriciliği bir gereksinim olmaktan çıktı çünkü.

Hangi öykünden söz edersen et.
Küçük serüvenlerle doludur hepsi de.
Depremler hakkından gelir yüreğimin...
Fiskeler değıl.

n.a.

Aklımızın kıyısından hiç geçmese bile birbirimizde fırtınalar yarata yarata var olduk yıllarca.

Kimileyin yeter dememiz gerekirken yan çizdik uzaklaşmalara.

Kendimize dönme mevsimlerimizi kırparak küçülttük.

Kıtlıktan çıkmış gibi bir gün
Elleri kelepçeli yollar
Molasız,matlaşmış umutlar

Dünden farksız bir sarmalın en dibindeyim.

On ikiden vur beni
Hangi günde olması önemli değil
İsterim ki
Sabah yakınken gel.

Burjuva işgüzarlığı işte.
Bileşkesi bozuk gecede gökyüzü yıldız mı tutar?

Ne dök ne topla duygusaĺlıkları.
Sorma sebebini..